Kwiat kalafiora recenzja

„Kwiat kalafiora” to trzecia część kultowego cyklu Jeżycjada, w której Małgorzata Musierowicz po raz kolejny wprowadza czytelnika w świat pełen humoru, rodzinnych relacji i codziennych wyzwań. Tym razem bohaterką jest Gabriela Borejko, nastoletnia córka znanej czytelnikom rodziny, która musi zmierzyć się z niełatwym zadaniem – przejęciem obowiązków matki, gdy Mila Borejko trafia do szpitala.

Książka rozpoczyna się dramatycznym wydarzeniem, które wywraca życie Gabrysi do góry nogami. Nastolatka, do tej pory przyzwyczajona do swoich obowiązków jako starsza siostra, nagle musi przejąć pełną odpowiedzialność za prowadzenie domu i opiekę nad młodszymi siostrami – Natalią (Nutrią) i Patrycją (Pulpecją). Ojciec, choć obecny, wydaje się bardziej pochłonięty swoimi zajęciami niż pomocą w domowych obowiązkach, co dodatkowo komplikuje sytuację Gabrysi.

Musierowicz doskonale kreśli portret nastolatki stojącej na progu dorosłości, która mimo ogromnych wyzwań, jakie stawia przed nią życie, nie traci pogody ducha. Gabriela jest silna, zaradna i odpowiedzialna, ale jednocześnie pozostaje zwyczajną dziewczyną – ma swoje problemy sercowe, szkolne troski i chwile zwątpienia. Właśnie ta autentyczność sprawia, że czytelnicy mogą się z nią utożsamić i kibicować jej na każdym kroku.

W tle głównego wątku rodzinnego pojawiają się barwne postacie, które nadają książce niezwykłego uroku. Szczególnie interesująca jest postać dziwnej sąsiadki Szczepańskiej, która wzbudza w Gabrysi mieszane uczucia, oraz grupa ESD (Eksperymentalny Sygnał Dobra), która wprowadza element humorystyczny i podkreśla młodzieńczą potrzebę działania na rzecz innych. Dmuchawiec i Pieróg, sympatyczni przedstawiciele męskiej części bohaterów, dodają historii lekkości i humoru, a ich pojawienie się wprowadza nieoczekiwane zwroty akcji.

„Kwiat kalafiora” to jednak nie tylko ciepła opowieść o rodzinie i dojrzewaniu, ale także subtelne przypomnienie o wartości współpracy, odpowiedzialności i wzajemnego wsparcia. Musierowicz umiejętnie łączy wątki humorystyczne z głębszymi refleksjami, pokazując, że nawet w trudnych chwilach można znaleźć siłę, by iść dalej.

Styl autorki, jak zawsze, jest lekki, pełen humoru i barwnych dialogów. Jej zdolność do oddawania emocji i codziennych szczegółów życia sprawia, że „Kwiat kalafiora” czyta się z niesłabnącym zainteresowaniem. Choć książka jest skierowana głównie do młodzieży, dorosły czytelnik również znajdzie w niej wiele uniwersalnych wartości i przypomnienie o pięknie prostego życia rodzinnego.

Podsumowując, „Kwiat kalafiora” to ciepła, mądra i pełna humoru powieść, która zachwyci zarówno fanów Jeżycjady, jak i tych, którzy dopiero zaczynają swoją przygodę z twórczością Małgorzaty Musierowicz. To książka, która inspiruje, bawi i przypomina, że nawet w najtrudniejszych momentach warto wierzyć w dobro i siłę rodziny.