Kuglarz recenzja

"Spraw­cy po­tra­fią na wiele lat po­grze­bać szar­ga­ją­ce nimi żądze, aż w końcu nad­cho­dzi dzień, który wszyst­ko zmie­nia. Jedna mała iskier­ka wy­star­czy, aby po­twór za­brał głos i wró­cił do tego, czym parał się wcze­śniej.".

Gdy w pobliżu jeziora czechowickiego zostaje odnalezione ciało czterolatki komisarz Artur Wrona jest prawie pewien, że zbrodnia łączy się z przerażającą sprawą Kuglarza, który przed trzydziestu laty siał postrach wśród mieszkańców Gliwic. Pojawiają się wątpliwości, czy mężczyzna, który kilka lat temu przyznał się do popełnienia pięciu zbrodni i obecnie odbywa karę dożywocia, rzeczywiście jest winny, czy może pojawił się naśladowca. Uwagę zwraca wiele nieścisłości w śledztwie sprzed trzech dekad, a grono osób mających znaczenie w tej sprawie jest znacznie większe niż początkowo sądzono. Morderca manipuluje śledczymi jak doświadczony kuglarz, a "za każ­dym za­krę­tem śledz­twa stała ko­lej­na nie­spo­dzian­ka."

Zbrodnie dokonane na niewinnych dzieciach zawsze przerażają i wzbudzają najwięcej emocji. Jednak "po­two­ry po­tra­fią czaić się za maską nawet tych naj­bar­dziej nie­po­zor­nych, mi­łych, wręcz z po­zo­ru cu­dow­nych ludzi", przez co stają się jeszcze bardziej niebezpieczne dla tych najbardziej bezbronnych. Autorka zaoszczędziła nam mrożących krew w żyłach opisów, skupiając się na przebiegu prowadzonego dochodzenia i odczuciach śledczych i osób zaangażowanych w sprawę. Doskonale również odzwierciedla czasy lat 90. gdzie podczas częstych retrospekcji przybliża nam czasy działalności kuglarza. Stopniowo ujawniane poszlaki i tajemnice przykuwają uwagę i podtrzymują zainteresowanie. Dynamiczna akcja oraz częste zwroty sprawiają, że książkę czyta się w błyskawicznym tempie. Kolejny raz jesteśmy świadkami jak wielki wpływ na teraźniejsze wydarzenia ma przeszłość, która kładzie się ponurym cieniem nad kluczowymi postaciami. Śmiało mogę stwierdzić, że to jeden z najlepszych thrillerów kryminalnych, które czytałam w tym roku, więc zachęcam do poznania tej książki.