Kobieta kanibal recenzja

Gdy myślimy o przestępcach, przed oczami stają nam mężczyźni. Słysząc doniesienia o przemocy domowej, widzimy żonę w roli ofiary. Niby wiemy, że zło czai się w każdym, ale pewne uwarunkowania kulturowe i zwyczajna statystyka wygrywają. Zwykle też odwrócone sytuacje, czyli zbrodnie popełniane przez płeć piękną, bulwersują bardziej.

"Kobieta kanibal" to historia, która szokuje i przeraża. Wszystko, co mogło pójść nie tak, poszło nie tak. A Ryan Green opisał to w niezwykle sugestywny sposób. Mam wrażenie, że akurat w tej książce fabularyzacja była najmniej irytująca, a sama narracja w największym stopniu oparta na faktach.

Trudno mi uwierzyć, że nieco ponad dwadzieścia lat temu mogło dojść do tak wielu zaniedbań, a w konsekwencji do tak makabrycznej zbrodni. Zwłaszcza że to wszystko działo się w kraju w pełni cywilizowanym. Nie da się oczywiście zapobiec każdemu przestępstwu, nie da się przewidzieć czyjegoś zachowania, choroby także nie zawsze dają objawy, jednak Katherine Knight naprawdę można było pomóc i uchronić ją przed nią samą.

Nie ulega dla mnie wątpliwości, że była poważnie zaburzona i przeraża mnie to, że po tym jak potraktowała swojego pierwszego partnera, nie tylko pozwolono jej wrócić do społeczeństwa, ale też wychowywać dzieci. Katherine Knight jest winna, znęcała się fizycznie i psychicznie nad wszystkimi swoimi partnerami, a tego ostatniego zamordowała, by ostatecznie zrobić z niego obiad, ale winni są także psychiatrzy, winna jest pomoc społeczna, winne jest otoczenie tej kobiety, które ze strachu nie reagowało. Choć patrząc na to, jak skończył ten, który miał odwagę, by się jej sprzeciwić, to trudno im się dziwić.

"Kobieta kanibal" to książka, którą czyta się naprawdę trudno. Te domowe zbrodnie są dla mnie szczególnie przerażające, doświadczyć przemocy w miejscu, w którym powinno czuć się bezpiecznie. A najgorsze jest to, że to przechodzi bez echa, sprawa Knight zyskała rozgłos głównie dlatego, że ciało jej ofiary wylądowało na talerzu. Warto przeczytać ze świadomością, że wiele takich tragedii rozgrywa się bez blasku fleszy.

Moje 7/10.