Rytuały krwi recenzja

Chciałabym dzisiaj zwrócić Waszą uwagę na książkę "Rytuały krwi. Źródła i historia naszej namiętności do wojny" Barbary Ehrenreich. Jeśli nie straszne są Wam naukowe rozprawki i lubicie zagłębić się w danym temacie ukazanym na przestrzeni wieków - może to być dla Was ciekawa lektura.

"Nie ma znaczenia to, co ludzie myślą o wojnie (...) Wojna trwa. Równie dobrze można by zapytać człowieka, co myśli o kamieniu. Wojna istniała zawsze. Zanim narodził się człowiek, wojna na niego czekała. Pierwotne rzemiosło czekające na pierwotnego rzemieślnika." - Cormac McCarthy

W największym skrócie, Barbara Ehrenreich postanowiła umówić teorię wojny, zastanawiając się przy tym, co i dlaczego pociąga ludzi do wojny. Ale żeby wysunąć jakiekolwiek wnioski trzeba prześwietlić całą historię ludzkości. Ta książka jest interesującą wędrówką po dziejach: od prehistorii, starożytności, średniowiecza po współczesność.

Wojna jest jak choroba zakaźna. To brutalny męski sport. Samej idei wojny można wypatrywać w pierwszych polowaniach na zwierzęta i myślistwie. Ale bez wątpienia największy wpływ na rozwój działań wojennych miało wynalezienie broni palnej.

Autorka w swojej książce często odwołuje się do różnych kultur, mitów, wydarzeń historycznych. Dużą uwagę poświęca religijnemu wymiarowi wojny.

"Po I wojnie światowej wielu ludzi zauważyło, że masowe emocje wzbudzone przez wojnę są niezwykle podobne do tych, jakie normalnie budzi w nas religia."

W "Rytuałach krwi" pojawia się wiele ciekawych przykładów i obserwacji. Znajdziemy tam odpowiedzi na pytania takie jak:
Co wojna daje jednostkom?
Co stanowi jej cel?
Jaki jest stosunek do przemocy?
Jak rozwijało się pojęcie "ofiary"?

Wydaje mi się, że temat wojny został omówiony pod każdym możliwym względem. Nie brakuje tam nawet poglądu na hitleryzm czy amerykański patriotyzm (nacjonalizm). Jest to więc książka szczegółowa, precyzyjnie wyjaśniająca wybraną tematykę. Nie była dla mnie trudna czy skomplikowana w odbiorze ale to dlatego, że na studiach czytałam podobne teksty i chyba jestem przyzwyczajona do takiego poważnego stylu. Książka spełniła moje oczekiwania więc polecam dalej :)