Start a Fire. Runda pierwsza recenzja

To właśnie za sprawą tej książki, czytelniczy świat, od jakiegoś czasu huczy, szumi, buczy, czy wydaje jeszcze inne odpowiadające Wam dźwięki... Zdążyłam już przeczytać najróżniejsze opinie, więc tym bardziej chciałam się przekonać na własnej skórze, co w trawie piszczy.

Zakładam, że wielu czytelników odbierzę tę historię jako nic niewartą obyczajowkę/romans young adult. No bo jednak - dziewczyna z bogatej rodziny, chłopak, którego imię i nazwisko sieją postrach. Dwa przeciwieństwa, które mimo ogromnej chęci odepchnięcia, krzywdzenia się - ciągle się do siebie przyciągają.

Od dawna nie zaliczam się do grona "young", jednak historia tej dwójki (a także ich przyjaciół) mnie kupiła. Możecie zapytać "Paulina, ale jak? Co Ty piszesz?". Nie wiem, może się zepsułam, może na siłę próbuję się odmłodzić. Dostrzegłam w tej książce coś więcej niż około szesciusetstronnicowe przekomarzanie się nastolatków czy ich ciągłe imprezy i nieodpowiedzialność (ogromną!).

Abstrahując już od wieku bohaterów, ta historia jest pełna ich codziennych problemów, cierpienia, bólu. Powody nie zawsze są oczywiste na pierwszy rzut oka, jednak znane i trudne dla człowieka w każdym wieku. Bardzo ważnym aspektem są relacje międzyludzkie, te między przyjaciółmi, znajomymi, rodziną. Mają ogromny wpływ na zachowanie postaci.

Czy w tej książce jest za dużo opisów? - tak.
Czy pojawiają się błędy stylistyczne? - tak.
Czy relacja między bohaterami jest toksyczna? - tak.
Czy wszystko jest rozwleczone w czasie? - tak (chociaż podejrzewam, że będzie to miało lepszy odbiór po kolejnych częściach - trylogia zobowiązuje).

Muszę dodać jeszcze jedno - tak, książka mi się podobała. Po prostu tak. Czytałam ją z wielkim zaciekawieniem, przeżywałam to, co przeżywali bohaterowie. Irytowali mnie, rozśmieszali, rozczulali. Będę czekała na to, co czeka ich dalej. Stworzą coś niezwykłego czy może jednak w końcu się pozabijają? Czas pokaże - nie czytałam wersji wattpadowej, więc wszystko jest dla mnie owiane tajemnicą.

"Bo jeśli przekroczymy granicę raz, przekroczymy ją także po raz drugi. Tylko że czasem, w momencie jej przekraczania, jeszcze o tym nie wiemy "