Głosy z zaświatów recenzja

Do zakładu patomorfologii w Żeromicach trafiają ciała małych dzieci z okolicy. Nikt nie wie, jaka jest przyczyna ich śmierci. Wyglądają, jakby spały. Kto i dlaczego zabija niewinne dzieci? I jaki ma to związek z tajemniczymi wiadomościami, jakie dostaje Seweryn? Kaja też musi sobie poradzić z komplikującym się życiem rodzinnym. Łatwo nie będzie.
📱✝️💥

Jak. Się. Oddycha?
Już teraz mogę powiedzieć, że drugi tom z Sewerynem znajdzie się w moim #top10 tego roku 💥 Przeczytałam w jeden dzień, po prostu nie mogłam się oderwać 🙆‍♀️ Ta książka dostarczyła mi tylu zatrzymań akcji serca, tylu reakcji "że co?!" i takiego potoku łez... że szok. Nigdy nie płakałam przy kryminale, jednak tutaj inaczej się nie da. Jest to taka bomba emocjonalna, aż nie do zniesienia... Wysoko zawiesiły poprzeczkę kontynuacji.

Sięgając po tę książkę, nie spodziewałam się, że będzie poruszała taką trudną tematykę. Nie chcę zdradzać zbyt wiele, ale powinno wystarczyć Wam to, że na odwrocie jest opinia Tomasza Sekielskiego - "Głosy z zaświatów to książka o ważnych i aktualnych tematach społecznych.". Cholernie ciężko czytało się niektóre sceny. Cholernie. Ciarki przechodzą mnie nawet teraz.

Po raz kolejny powtórzę, jak bardzo uwielbiam diablice. Tradycyjnie łapcie fragment:

Wiem, że dużo osób uważa, że "Listy zza grobu" są pełne absurdów. Cóż mogę powiedzieć. Możliwe, że tak jest. Ale mnie to absolutnie nie przeszkadzało, jakoś cudowny duet Burza & Zaorski (😍💥!) wszystko rekompensuje 🙊 Jednak myślę, że "Głosy..." są bardziej rzeczywiste, jeśli rozpatrujemy to w takich kategoriach. (w Forście absurdy też mi nie przeszkadzały, nie wiem - może to zasługa genialnych postaci 🤭)

Nie jestem w stanie wybaczyć autorowi jednej rzeczy. Ci, co czytali, na pewno wiedzą, o co mi chodzi. Po prostu nie jestem w stanie pojąć >dlaczego<?
Czytając ostatnie zdanie było we mnie tyle emocji... A potem nadszedł epilog i bum!
Polecam przez duże P.