Telepata recenzja

Telepata to człowiek który odbiera przeżycia i emocje od innych ludzi. Adrian Ksycki to pisarz, który emocjami włada, a wydarzenia układa w surowy i realistyczny scenariusz. Przeszywa bólem i strachem, albowiem opowiadana historia mogłaby stać się udziałem każdego z nas.

Ksycki pisze, że “historia ludzkości to ciągła walka nauki i paranauki”. Dokładnie w tym duchu napisał swoją powieść. Stworzył błyskotliwe połączenie kryminalnej intrygi z próbą dotknięcia nieznanego. Te dwie perspektywy łączą się w emocjonującą, wspólną historię, której aktorami są jasnowidze, telepaci, ale przede wszystkim rasowi gliniarze - “zimne sukinkoty z głowami na karku i doświadczeniem krążącym w żyłach zamiast krwi”.

Kiedy mamy do czynienia z zaginięciami dzieci, chwytamy się wszystkiego, co choćby zwiastuje pomoc lub nadzieję. Rodzice, media, policja, świadkowie - to im Adrian Ksycki oddaje karty swojej powieści. Nikogo nie broni, nikogo nie oszczędza. Stawia trudne pytania, potęguje dylematy. Czytelnika zaś zostawia z przerażającą refleksją na temat codzienności, którą dawno już przestaliśmy strzec i kontrolować. Zwyczajnie wymknęła się spod naszej kontroli i stała spektaklem, który obserwują obcy. “Każdy człowiek jest kłębkiem rutyn” - przestrzega Ksycki, dodając jak niewiele czasu potrzeba by precyzyjnie poznać rozkład naszego życia.

“Telepata” to doskonałe psychologiczne studium rodzica w sytuacji zaginięcia dziecka. To co wyróżnia powieść Adriana Ksyckiego na tle innych, które ten wątek podejmowały, to ukazanie traumy najbliższych w jej całej rozciągłości. Autor zwraca uwagę, że ta nie kończy się nawet z chwilą odnalezienia dziecka, co przecież samo w sobie jest najszczęśliwszym możliwym finałem. Mimo wszystko ma swoją ciemną stronę, która dołącza do rodzicielskich rutyn.

“Telepata” to zderzenie naukowego szkiełka i oka z pochwałą ludzkiej wrażliwości i tego, co niezbadane. “Policja wierzy w techniki i procedury, szuka dowodów. Telepatia przypomina mgłę, której nie można złapać w dłoń. A coś, czego nie można dotknąć, wedle prawa nie może być dowodem” - pisze Ksycki. “Prorocy, wieszczki, wróżbiarze, jasnowidze i telepaci żyją wśród ludzi od zawsze, ale wciąż umniejsza się nas, a nasze zdolności traktuje jako coś diabolicznego. Dlaczego tak trudno wam uwierzyć, że ludzie są czymś więcej niż skórą i kośćmi?” - pyta Autor.

Adrian Ksycki przebojem wkroczył na polską scenę kryminału i jest największym zaskoczeniem ostatnich miesięcy. Przekonajcie się sami, jak pisze człowiek, który od zawsze marzył by być pisarzem, który miał odwagę zainwestować w swoje umiejętności, który poznał trudy podróży do pierwszej okładki. Tę pasję czuć na każdej stronie “Telepaty”. Powieść jest nieodkładalna, akcja nie zwalnia nawet na chwilę, a fabuła jest absolutnie unikatowa. Książkę czyta się niczym pierwszą, którą w ten sposób przeżywaliście i to jest w niej niesamowite.