Kobieta z biblioteki recenzja

Nie mówię, że książka jest całkiem zła, lecz mnie najbardziej podobała się okładka i tak właściwie to dlatego po nią sięgnęłam. Po prostu nie tylko jestem okładkową sroką, ale jeszcze na dodatek nie potrafię ominąć książek o bibliotece, księgarni i o książkach...
Początkowo nie byłam przekonana do tej historii, lecz im dalej tym było lepiej, a po kilkunastu minutach już zbyt byłam ciekawa zakończenia, więc do końca wysłuchałam audiobooka. Z pewnością dobra interpretacja miała wpływ na moją ocenę.
Muszę przyznać, że to bardzo ciekawy pomysł na książkę, chociaż akurat mnie nie do końca sposób tego wykonania przypadł mi do gustu. Może dlatego, że to nieoczywista lektura, to jakby powieść ukryta w... powieści i trzeba czasem czytać (lub słuchać) uważnie, żeby zauważyć to co autorka ukryła przed czytelnikami między wierszami.
W bostońskiej bibliotece publicznej spotyka się przypadkiem czworo nieznajomych. Przyglądają się sobie wzajemnie, zgadując przyczynę, dla której się tu właśnie dzisiaj znaleźli. Winifred jest australijską pisarką, przebywającą na stypendium w Bostonie, Cain to również młody pisarz, tyle, że amerykański, pozostała dwójka to młodzi studenci, Marigold i Whit. W czytelni obowiązuje cisza, więc kiedy niespodziewanie rozlega się głośny i przerażający krzyk, mimo zakazu zaczynają ze sobą rozmawiać. Okazuje się, że to krzyczała kobieta, która została zamordowana i tak właściwie to wszyscy będący w czytelni mogą być podejrzani. Zaczynają zastanawiać się kto mógł zabić młodą kobietę. Podejrzewają, że musiał to być jej znajomy...
Fredie postanowiła do swojej powieści dodać wątek morderstwa w bibliotece. Nie znając zbytnio amerykańskich realiów, korzysta z pomocy poznanego w sieci mężczyzny, który udziela jej wskazówek na temat życia w Bostonie, podpowiada jej gdzie są ciekawe miejsca do umieszczenia fabuły, jakich słów używa się w Ameryce,

Gdy jednak Whit, młody prawa zostaje napadnięty, pozostała trójka znajomych z biblioteki zaczyna się niepokoić.
W dodatku Winifred zaczyna otrzymywać dziwne mms-y, a jej internetowy znajomy przesyła równie dziwne maile...
W trakcie lektury w sumie nie wiadomo gdzie jest granica między prawdą a fikcją, trzeba się nieźle pilnować, żeby się nie pogubić.

Ta książka prawdę mówiąc, wywołała we mnie różne emocje, całkowicie sprzeczne. Bo niby to kryminał, ale dość zaskakujący, zupełnie inny, lecz właśnie w tym pewnie tkwi jego urok. Trzeba się tylko przestawić na zupełnie odmienną lekturę i do tego przyzwyczaić. Ciekawe doświadczenie.