Król uzdrowiska recenzja

Co powiecie na pobyt w sanatorium? Towarzystwo Miśka i Szwagra gwarantuje, że nudy z pewnością nie doświadczycie. Spokoju też nie.

Michał Wilkoński i jego żona Bożena, otrzymują zaskakująca wiadomość. Szwagier, czyli Zdzisław brat Bożeny, żeni się. Nic nie zwiastowało takiej wiadomości.
Ale zanim dojdzie do ślubu, mamusia (Szwagra) podarowała młodym pobyt w sanatorium w Kamieniu Pomorskim. Ktoś musi jednak jechać z nimi. Oczywiście pada na Miśka.
Ten nie jest uradowany z tego prezentu. Jednak Grażyna, narzeczona Szwagra, wzbudza jego podejrzenia. Wydaje się za normalna, za mądra i za ładna. Z pewnością czyha na potencjalny spadek w postaci willi w Świeradowie, który może kiedyś odziedziczyć Szwagier. Pobyt w sanatorium jest okazją do obserwacji podejrzanej i przeprowadzenia prywatnego śledztwa.

Jednak Misiek nie zdarzył niczego odkryć, bo Grażyna zostaje porwana. Kim okaże się ukochana Szwagra? Kto ruszy jej na ratunek?

Cykl komedii kryminalnych z Miśkiem i Szwagrem autorstwa Marka Stelara to moja ulubiona jesienno-zimowa lektura. Bardzo mnie zasmuciła wieść, że "Król uzdrowiska" to ostatni tom. Mam nadzieję, że jednak autor zmieni zdanie. Uwielbiam tę dwójkę bohaterów i ich przygody. Świetnie się zawsze z nimi bawię.

Nie inaczej jest i tym razem. Książka jest pełna humoru, zabawnych i absurdalnych sytuacji. Szwagier i jego pomysły nie mają sobie równych. Gdzie się nie pojawi, tam zaraz wydarza się jakaś katastrofa. Rozumuje na poziomie kilkulatka, a jego błędy językowe bawią do łez. Nic dziwnego, że Michał podejrzliwie podchodzi do jego narzeczonej, która okazuje się nie dość, że ładna to jeszcze mądra. I co dziwniejsze wpatrzona w Zdzisława jak w obrazek. Czy podejrzenia Miśka się sprawdzą?

Jak to w komedii kryminalnej, poza humorem, jest intryga kryminalna. Zaczyna się ona od porwania Grażyny. Zaczyna się walka z czasem i poszukiwanie odpowiedzi, kto i dlaczego mógł uprowadzić kobietę. Odpowiedź na te pytania zaskakuje. A ich poszukiwanie jest pełne emocji i zwrotów akcji.

Zakończenie książki jest przyjemne i trochę wzruszające. Cały czas mam jednak nadzieję, że Misiek i Szwagier jeszcze wrócą, bo zimą bez nich nie będzie już taka sama. Jeżeli jeszcze nie mieliście okazji poznać Szwagra i Miśka, to polecam wszystkie trzy tomy z ich przygodami. Dobra zabawa gwarantowana.