Po zmroku recenzja

Byliście na Mazurach? Z czym kojarzy się Wam ten region?

Po lekturze nowej książki Bartosza Szczygielskiego ja z pewnością będę na ten region patrzyła inaczej.

Kasandra Lit pracuje w jednym z portali informacyjnych. Szef informuje pracowników o zbliżającej się imprezie integracyjnej, a Kasandrze zleca wyjazd do Uroczyska, gdzie ta impreza ma się odbyć. Lit ma sprawdzić pensjonat i napisać artykuł sponsorowany.

Kasandra nie lubi opuszczać własnego mieszkania. Kiedyś ktoś ją skrzywdził, a teraz ktoś uporczywie ją nęka i stalkuje. Mimo wszystko jedzie na Mazury, a w pociągu poznaje bliżej fotografkę, która ma jej towarzyszyć.

Po dotarciu na miejsce okazuje się, że rzeczywistość mocno odbiega od obrazów przedstawionych w folderach. Kasandra czuję się dziwnie w ośrodku, a jej strach wzmaga się, kiedy następnego dnia rano, jej koleżanka nie pojawia się i ślad po niej znika. Ona zaś dostaje tajemnicze przesyłki.

Kasandra mimo strachu postanawia poszukać koleżanki. Co skrywa się w mazurskim lesie? Czy miejscowe opowieści o znikających mieszkańcach i niebezpieczeństwie czającym się w lesie mają w sobie ziarno prawdy?

Na Mazurach byłam kilka razy, ale znam je tylko z turystycznych kurortów i atrakcji. Nigdy nie zgłębiałam się w historię tego regionu. Po lekturze "Po zmroku" mam ochotę ją trochę zgłębić i przy najbliższej możliwości odwiedzić wymarłe osady wspomniane przez Szczygielskiego.

"Po zmroku" to książka, która od razu wciąga w swój mroczny, tajemniczy i duszny klimat. Nie wiadomo, momentami co jest prawdą, a co tylko wynikiem wybujałej wyobraźni. W trakcie lektury zastanawiałam się, czy Kasandra nie ma czasami problemów psychicznych, a część wydarzeń jest wytworem jej mózgu.

Las w ciągu dnia jest idealnym miejscem do spacerów i wędrówek, ale po zmroku budzi strach, a każdy niespodziewany odgłos, pękająca gałązka wzmaga lęk i przerażenie. Kiedy dodamy do tego opowieści, legendy o czymś, co czai się w lesie i odbiera to, co najcenniejsze ten strach jeszcze się potęguje.

Książkę czyta się jednym tchem. Bieżące wydarzenia są przeplatane retrospekcjami, gdzie poznajemy pewne wydarzenia z dzieciństwa Kasandry. Wydarzenia te, jak się okazuje, rzutowały na całe jej dalsze życie i mają wpływ na to, co dzieje się obecnie. Z pozoru niepowiązane ze sobą wątki, nagle nabierają sensu i wszystkie puzzle wskakują na swoje miejsce. Regionalne legendy to dodatkowy smaczek, po którym chce się więcej. Ja jestem po raz kolejny pod ogromnym wrażeniem warsztatu i pomysłów Bartosza Szczygielskiego. Takie książki chce się czytać.