Jedno złudzenie recenzja

Lubicie książki obyczajowe?

Ewa jest samotną matką. Jej syn ma już 19 lat i jest dla Ewy najważniejszy. Pracuje w szkole i jest nauczycielką z powołania. Często uczniowie do właśnie do niej zwracają się ze swoimi problemami.
Pewnego dnia jej poukładane życie przerywa pojawienie się Maksa, ojca jej syna. Przeszłość do niej wraca w najmniej oczekiwanym momencie. Kobieta musi się z mierzyć z wydarzeniami, które wypierała z pamięci, a które rzutowały na życie jej i Damiana.

Daria jest przyjaciółką Ewy. Właśnie rozstała się ze swoim partnerem, który ją zdradził i oszukał. Ucieka w wir pracy. Jest lekarką i problemy pacjentów przesłaniają jej własne. Czy zdoła się pozbierać i spełni marzenie o posiadaniu rodziny?

"Jedno złudzenie" to opowieść o dwóch przyjaciółkach, które poznajemy w trudnym momencie ich życia. Przed obiema życie rzuca kłody pod nogi. Problemy się nawarstwiają i chociaż momentami kobiety próbują przed nimi uciec, schować się, to w końcu trzeba z nimi stanąć twarzą w twarz.

Mam mieszane uczucia co tej książki. Autorka porusza wiele trudnych, wrażliwych problemów i mam poczucie, że było ich za wiele. Samotne macierzyństwo, uzależnienia, samookaleczenia, nieplanowana ciąża, przemoc to tylko kilka z nim. Jednak żaden nie został szerzej rozbudowany. Wątki pojawiają się i znikają.

Wydarzenia dzieją się bardzo szybko. Zabrakło mi oznaczeń czasowych, przez co czułam się momentami zagubiona. Akcja rozgrywa się na przestrzeni kilku, a może kilkunastu miesięcy, ale ma się wrażenie, że wszystko rozegrało się w najwyżej miesiąc. Przynajmniej ja tak to obierałam.
Książka ma mniej niż 300 stron, więc jest dosyć krótka, ale wątkami mogłaby obdzielić kilka powieści. Myślę, że można było się skupić na jednej głownej postaci i ją rozbudować. Niestety ja nie poczułam sympatii ani więzi z żadną z kobiet, zwłaszcza z Ewą.

Doceniam to, co autorka chciała tą historią przekazać. Gabriela Gargaś pokazuje siłę kobiet, jakim wsparciem mogą kobiety być dla siebie. Jak czasami niewielki gest może u kogoś wywołać uśmiech, pokazać troskę. Autorka daje też nadzieję na lepsze jutro. Nie należy się poddawać, a po każdej burzy przychodzi słońce.

Chociaż mnie ta historia nie do końca przekonała, to polecam przeczytać i przekonać się samemu czy do Was trafi. "Jedno złudzenie" zbiera sporo dobrych recenzji, więc warto samemu sprawdzić i ocenić.