Kraina złotych kłamstw recenzja

Autor: Anna Górna

Sauer jest szefem działu ochrony w firmie ubezpieczeniowej. Były policjant wyjechał z Polski, ponieważ przez niewłaściwych ludzi jego rodzina o mało nie zginęła w pożarze. Gdy zostaje poproszony o pomoc w znalezieniu Isabelle Muri waha się tylko przez chwilę. Koniec końców bierze sprawę. Zdaje sobie jednak sprawę, że kobieta jest partnerką Jacka Harforda, którego poprzednia kochanka w 2004 roku zaginęła i nigdy się nie odnalazła. Czy to jest kolejna wspaniała zbrodnia Jacka? Czy Piotr znajdzie Isabelle? Czy nie będzie już za późno? Czy Sauer pomoże potwierdzić niewinność Harforda?

*************************************************************************************************************************************************

Zdziwiłam się kiedy zobaczyłam, że książka ma 600 stron. Nie lubię takich ciągnących się, ale po skończeniu mogę powiedzieć, że nie było tak źle. Nie chodziło tutaj o przeciąganie całej akcji, ale bardzo irytowały mnie szczegółowe opisy miejsc i myśli. Niby to nic takiego, bo możemy wczuć się w sytuację bohatera, ale opisywanie tych samych miejsc kilka razy, albo powtarzanie, że Piotrowi coś umyka i tak praktycznie to uczucie towarzyszy mu do końca… No nie. Bardzo spodobały mi się jednak przesłuchania. Do tego nie mam co się przyczepić, bo po prostu zakochałam się w tych scenach. Postacie bohaterów były świetnie wykreowane. Każdy z nich wnosił coś do tej książki. Tajemnic nie było końca. Autorka poważnie podeszła do tematu. Było widać, że wie o czym pisze. Mam tutaj na myśli porady adwokata, pokazanie jak to wygląda ze strony policji, a także te wszystkie sprawy sądowe i jak to się odbywa. Nie spodziewałam się takiego zakończenia. Całość była owiana tajemnicą, która trzymała w napięciu do samego końca. Wiem, że mogę powiedzieć tylko tyle, że warto było poświęcić trochę więcej czasu temu grubaskowi i dowiedzieć się kto stoi za całą tą sprawą. Polecam gorąco jeśli nie macie problemów z bardzo rozwiniętą fabułą i grubymi książkami.