Kraina nocy recenzja

Przygodę z Hazel Wood rozpoczęłam z powodu pięknej niebieskiej okładki, która wręcz krzyczała do mnie. Z racji, że jestem okładkową sroką, nie umiałam przejść obok niej obojętnie. Od razu zamówiłam również drugą część i wcale nie mniejszy wpływ na tę decyzję miał fakt, że równieżKraina Nocy ma przepiękną okładkę. Kiedy w końcu mogłam usiąść i przenieść się do tego magicznego świata, całkowicie się wciągnęłam. Niestety podczas czytania pierwszej części przypadkiem natknęłam się na spoiler zakończenia, więc nie umiałam się już w pełni cieszyć historią. Dlatego też, siadając do drugiej części, trzymałam się z dala od wszelkich recenzji i opinii.

Uroczysko zginęło. Magiczny świat opisany przez babcię Alice przestał istnieć, a część jego mieszkańców uciekła do innych światów. Większość oczywiście przeniosła się do nas i próbowała w miarę normalnie żyć wśród ludzi. Jednym wychodziło to lepiej, innym gorzej, ale jakoś trwali. Wszystko zmieniło się, gdy ktoś zaczął zabijać Historie. Alice nie dosyć, że sama zostaje zaatakowana przez tajemniczego napastnika, przez pozostałe Historie zostaje oskarżona o ich dokonanie. Dziewczyna postanawia dowiedzieć się, kto za tym stoi, oczyścić swoje imię i uratować innych.

Książka jest napisana w takim samym stylu, jak pierwsza część. Historia Alice przeplata się z baśniami oraz tym razem z przygodą, którą przeżywa Finch. Czyta się w miarę szybko i płynnie, akcja wciąga. Powieść miała być mroczna i tutaj niestety za wiele tej mrocznej strony nie dostrzegłam. Niby jest tajemniczy morderca, ale w gruncie rzeczy nie jest to zbyt przerażające. Dodatkowo główny winowajca wcale nie jest taki tajemniczy, jak mogłoby się wydawać. Bardzo szybko domyśliłam się, kto stoi za morderstwami. Wprawdzie sam morderca pozostał tajemnicą do samego końca, motyw jego działania również, jednak pomysłodawca całego przedsięwzięcia był łatwy do rozszyfrowania.

Powieść uważam mimo wszystko za całkiem przyjemną i wartą uwagi, a piękne okładki będą się wspaniale prezentować w biblioteczce.