Kontratak recenzja

"Ji-hye urodziła się w 1988 roku. Ma pospolite imię, prozaiczne życie i nudną pracę jako stażystka w seulskiej korporacji. Ma też całkowitą świadomość, że niczym się nie wyróżnia w tłumie podobnych do niej ludzi. Nawet po ukończeniu studiów musi pracować na czarno, żyjąc w lęku przed niepewną przyszłością.

Z marazmu wyrywa ją pojawienie się nowego stażysty Gyu-oka, z którym zawiązuje firmową działalność konspiracyjną. I chociaż ich żarty nie wpływają znacząco na społeczeństwo, to stanowią angażujący czas i energię mianfest młodych trzydziestoletnich, ostrzegających absurdalność struktur społecznych i buntujących się przeciwko wyzyskowi i instytucjonalnej władzy" ( opis wydawcy)

Książka z którą dziś do was przychodzę można traktować w wymiarze uniwersalnym że względu na czasy, w jakich żyjemy. Powszechna anonimowość, znieczulica, szara rzeczywistość, w której brak nieprzewidywalność, spontaniczności.... Nasza główna bohaterka to osoba, w życiu której pewną stagnacja, marazm, monotonność w końcu przestają być wygodne. Ji-hye szuka siebie w wielotysięcznym miesiące, bezimiennym tłumie - chce coś znaczyć, nadać sens swojemu istnieniu. Pomaga jej w tym kolega z pracy. Zajęcia gry na ukulele przynoszą jej nowe znajomości, z których nasza bohaterka wyciąga wiele zmian. Kończy się pewien rozdział, rozpoczyna się drugi...

"Pożegnałam się. Cześć. Powiedziałam to co prawda lekko, ale otworzyłam ciężkie, szczelnie zamknięte drzwi i wypuściłam go. Zbyt późno napisałam epilog. Biorąc pod uwagę to,że uczucie swobody i ulgi było silniejsze niż uczucie smutku, uważam, że to idealne zakończenie."

"Kontratak" to dojrzała powieść, która może nie zaskakuje przewrotnością i dynamiczną akcja, ale za to niesie ze sobą inne walory i przesłanie. Sama okładka sugeruje nam, co może stać się z psychika człowieka, który jest zmęczony, sfrustrowany i przytłoczony swoją codziennością. Czasem potrzeba takiego impulsu, jakim był Gyu-oka dla Ji-hye, który przewartościowuje nasze życie.

Ta książka to historia wielu zwykłych ludzi o ich zwykłym, pozbawionym barw życiu...i choć z pozoru książka może wydawać się niezbyt interesująca to tak naprawdę jest ciekawa, poprzez przesłanie które niesie. Jeśli lubicie tego typu literaturę, która nie stawia na pierwszym miejscu akcji, a przesłanie to polecam