Koniec wszystkiego recenzja

"Koniec wszystkiego" to książka opisująca możliwe scenariusze końca wszechrzeczy. Ciekawe – oczywiście, bezdyskusyjnie. Autorka pisze w dość przyjemny sposób o tym, co większość z nas mogłoby wprawiać w zakłopotanie. Terminy, które zwykły zjadacz chleba z pewnością nie zna, bądź co najwyżej o nich słyszał, są wyjaśnione w bardzo przejrzysty sposób, językiem, którym posługujemy się na co dzień. W zasadzie nie znajdziecie tu fachowych terminów astrofizycznych. Tak więc jeśli chcecie poznać losy naszego kosmosu, zapraszam do przygody z Katie Mack.

Pewnie każdy z was choć przelotnie oglądał jakikolwiek film o tematyce kosmosu – coś o gwiazdach, galaktykach, czarnych dziurach, czarnej materii. Ewentualnie hollywoodzkie filmy dotyczące końca świata. Książka ta podsumowuje wszystko co tam widzieliście, tłumaczy w taki sposób, że każdy, naprawdę każdy czytelnik pojmie o co biega. Wybaczcie, ale w tym temacie nie jestem ekspertem i będę posługiwał się skrótami myślowymi. Przytoczę wam tylko 3 najbardziej możliwe scenariusze. A więc zabieramy się za nie.

Wielki skurcz

Wyobraźcie sobie, że nasz wszechświat to taki wielki balon z trylionami małych kropek – gwiazd. Im bardziej balon się wypełnia, tym odległości między kropkami stają się większe. Co go napędza – najprawdopodobniej głównie tzw. ciemna materia i ciemna energia. Jakie mają właściwości – w sumie, nikt nie wie. To wielka nieodkryta tajemnica wszechrzeczy. Niemniej napędzają/nadmuchują one wszechświat od kilkunastu miliardów lat. I tutaj pojawia się problem – czy kiedyś ten proces ustanie, czy będzie trwał wiecznie? Otóż badacze nieba sądzą, że w końcu proces rozrostu wszechświata ustanie – czarna materia w końcu wyhamuje, a nasz balon powoli zacznie się zapadać w sobie. Początkowo proces ten będzie ledwo zauważalny, ale wywoła coraz większe skupianie się masy. Gwiazdy i galaktyki zaczną zderzać się ze sobą, łączyć się w coraz większe skupiska, które zaczną zakłócać czasoprzestrzeń. Z czasem cała materia skupi się w jednym megaobiekcie, który tak podgrzeje wszystko, że stopi się w jedno. Przestaną istnieć jakiekolwiek wiązania atomowe. Jedyne co pozostanie to jedna wielka "zupa" kwarków i elektronów, poruszających się za szybko, aby móc stworzyć jakiekolwiek wiązania. Jednym słowem przestaną istnieć jakiekolwiek prawa fizyki, ale za to powstanie tzw. Osobliwość... z której po jakimś czasie znowu najprawdopodobniej powstanie jakiś kosmos. To dosyć optymistyczna wersja wydarzeń.

Wielkie rozdarcie

Wróćmy jednak do balonu. Wyobraźmy sobie opcję drugą – nasz balon ciągle rośnie, a proces ten zaczyna przyśpieszać. Najprawdopodobniej ciemna energia ma fantomowy charakter. Co to znaczy? Mniej więcej to, że posiada ujemne ciśnienie, powodujące coraz szybsze oddalanie się od siebie różnych obiektów. Zgodnie z tą teorią, wszechświat będzie rozszerzał się w nieskończoność, w coraz większym tempie, co z kolei spowoduje, że większe struktury, jak galaktyki, oddalą się od siebie na tyle, że przestaną funkcjonować jakiekolwiek powiązania między nimi. Wówczas ciemna energia rozpędzi to wszystko do niewyobrażalnych prędkości. To z kolei zniszczy galaktyki – wszystkie ciała niebieskie zaczną uciekać od siebie, i mknąć w stronę ciemności. Następnie wszystko zacznie się rozpadać, ulegając coraz większej destrukcji. Ostatecznie pozostanie jedna wielka, nieprzebrana pustka. Najbliższe sobie cząstki, będą oddalone od siebie o miliardy kilometrów.

Wielkie zimno

To kolejna "wesoła" teoria końca wszystkiego. Dziś, gdy spoglądamy w nocne niebo, o ile nic nam go nie zasnuwa, możemy zobaczyć gwiazdy, konstelacje i przy pomocy teleskopów inne galaktyki. W przyszłości może się jednak zdarzyć, iż na niebie nie zobaczymy nic. Całe paliwo, które dziś rozgrzewa różnego rodzaju ciała niebieskie, kiedyś się wyczerpie. Galaktyki przestaną tworzyć nowe gwiazdy, a te, które już istnieją, w końcu zgasną. Wówczas temperatura całego kosmosu zbliży się do zera bezwzględnego – będzie niewyobrażalnie zimno. "Świecić" będą jedynie czarne dziury, ale i one w końcu przestaną. Ostatecznie – wszystko zamarznie. Cały proces jednak będzie trwał tak długo, że wydaje się, iż to najlepszy z możliwych końców wszechrzeczy.

Specjalnie nie przytaczałem tutaj możliwych dat końca istnienia. Najpewniej i tak nas już wtedy nie będzie. Jeśli chcecie je poznać, sięgnijcie po książkę. Wybaczcie też formę, w jakiej opisałem to wszystko – niestety sam nie jestem geniuszem. Mam nadzieję, że zachęciłem was do sięgnięcia po naprawdę niezwykła lekturę. Chyba jedyną, która w tak przystępny i całościowy sposób oddaje najnowsze teorie i odkrycia astrofizyków.

"Książkę otrzymałem/otrzymałam z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl"