Śpiew morzycy recenzja

Jest to drugi tom z cyklu „Pajęczyna czasu” o podróżującej w czasie Reginie oraz jej przyjaciołach.

Tym razem pani Jagna Rolska wysyła swoich bohaterów do 1899 roku gdzie Gina oraz Markus muszą odnaleźć się w nowej rzeczywistości. Powieść pełna zwrotów akcji i legend Kaszubskich zauroczyła mnie równie jak pierwszy tom. Bardzo dużym atutem tego cyklu jest właśnie przedstawienie a w zasadzie wplecenie – jak to w pajęczynie – demonologii słowiańskiej oraz wierzeń kaszubskich. Tytułowa Morzyca czyli czarna syrena rodem z legend wprowadza element fantastyki, która miesza się z rzeczywistością. Jako fanka fantastyki w powieściach bardzo mi się ten zabieg podoba, a co najważniejsze osoby które, nie koniecznie za takimi „przeplatankami” przepadają nie pogubią się podczas czytania. Wydaje mi się, że na wzmiankę zasługuję również sama dynamika powieści, chociaż akcja toczy się wartko to jednak chyba 1 część bardziej skradła moje serce. Tutaj zabiegi Autorki są troszkę za bardzo pełne zwrotów i zawirowań.

Czuć mocno klimat grozy w szczególności podczas spotkań z nadprzyrodzonymi istotami.

Bardzo polubiłam tak samo jak w pierwszej części Gettetę, chociaż to Gina jest główną bohaterką, jakoś jej zachowanie nie przypadło mi do gustu. Czasami wydaje się zbyt zadufana w sobie
i postępuje pochopnie chociaż dwie strony wcześniej zapewnia, że tak nie zrobi. Jednak zabieg zamiany ról przewodnik – uczeń; bardzo mi się spodobała. Teraz Markus staje się bezbronny
i zagubiony w nowoczesnym świecie a Regina bierze na siebie odpowiedzialność za ich życie.

Wokół pirata rozgrywają się ciekawe rzeczy, wiele napięć i emocjonalno-dramatycznych momentów. Tyczy się to zarówno jego życia jak i relacji pomiędzy nim a Giną.

Zaskoczyłam się, pozytywnie końcówką książki. Takiego zwrotu akcji się nie spodziewałam. Domyślam się, że będzie kolejna część, bo zostajemy z tak wieloma pytaniami na które nie otrzymaliśmy odpowiedzi że to byłoby nie możliwe gdyby ta historia tak się skończyła.

Reasumując, powieść udana jako kontynuacja, wciąga lecz nie porwała mnie tak jak pierwsza część. Jednak z pełną świadomością sięgnę po dalsze książki z cyklu „Pajęczyna Czasu” bo jestem bardzo ciekawa dalszych losów bohaterów. Polecam przeczytać każdemu kto lubi powieści z elementami polskich legend oraz historii z dawnych lat.