Klątwa przeznaczenia recenzja

Młoda dziewczyna, która wyznacza sobie misję. Niespodziewane spotkanie miłości. Mierzenie się ze swoim przeznaczeniem. To wszystko i wiele więcej w jednej książce, w której nie brakuje akcji.
Klątwa Przeznaczenia to książka, którą debiutowały dwie autorki Moniki Magoskiej- Suchar i Sylwii Dubieleckiej. Szczerze powiedziawszy, da się wyczuć, iż pisały ją dwie osoby, ale akcje, które zaproponowały nam dziewczyny wynagradzają wszelkie niedociągnięcia. Początkowo, poprzez recenzje książki na jednym z kanałów na YouTube'ie, skojarzyłam sobie tę pozycję z Wyznaniami Gejszy, których nie miałam okazji ani przeczytać, ani obejrzeć (co oczywiście muszę nadrobić), oraz klimatami tureckimi z serialu Wspaniałe stulecie. Nie zawiodłam się, a nawet książka przerosła moje oczekiwania. Nowy świat, jaki stworzyły dziewczyny, magia, oraz prawa rządzące w Czarnej Twierdzy tylko zachęcały mnie do dalszego zagłębiania się w losy Arianne. Dziewczyna, która niejako w brew swojej woli została Milady mistrza Walk. Misja, którą ma wykonać, ( o której nie dowiadujemy się od razu) związana z odnalezieniem Księgi przeznaczenia. Wszystko z biegiem stron, których jest w tej książce ogrom, nabierało znaczenia.
Akcja książki zwraca nam uwagę na siłę- i tę fizyczną, i umysłową -jaką dysponują kobiety. Przede wszystkim znajdziemy tu odzwierciedlenie powiedzenia „mężczyzna jest głową, ale kobieta jest szyją, która tą głową kręci”. Widać tu przemianę, którą przechodzi główny bohater. Wielki i straszny lew także zamienia się pod wpływem kobiety w milutkiego kotka, który jak trzeba umie posługiwać się swoimi pazurkami. Wiadomo również, że to, co zakazane smakuje najlepiej, więc również bohaterowie Klątwy niejednokrotnie sprzeciwiają się prawom i zwyczajom swojego świata. Zakończenie natomiast zapowiada, że kolejna część powinna być równie wciągająca. Będzie to kawał dobrej książki- a przynajmniej taką mam nadzieję
Jako, że to ich pierwsze dzieło okazało się dla mnie niezwykłą lekturą, nie umiem się już doczekać ich kolejnych książek. Oby tak dalej dziewczyny.