Dziewczyna, która klaszcze recenzja

Tomasz Kozioł - Dziewczyna która klaszcze

Pierwszy mój książkowy horror i uważam go za udany. Nigdy nie odważyłam się czytać takich historii, oglądając filmy cały tydzień myślałam o nich, bojąc się iść do łazienki w nocy, ale zdecydowałam się i nie żałuję.

Czy mając po 20 lat lubiliście przygody? Jak każdy pewnie imprezy, wyjazdy, namioty, zabawy z przyjaciółmi. A tu przytrafiła się inna historia.

Bohaterowie książki Adam i Mirek na taką właśnie się wybrali, niespodziewali się jednak że przygoda ta będzie miała nieoczekiwane skutki, zmieniając ich życie na dobre.
I choć myślałam że główną postacią będzie Adam to zdecydowanie Mirek - Rudy zawojował książkę. Nieco prześmiewczy, żartowniś, ale bardzo waleczny. Walczył o swojego przyjaciela całym swoim sercem i siłą, mimo wielu przeciwności które sprzysięgły się przeciwko nim.
Klimat książki jest strona za stroną coraz cięższy. Bohaterowie wpadali w iluzje prawdy, kłamstwa, sprzeczności. Do samego końca nie było wiadomo kto jest kim. Kto jest dobry, kto zły, kto zawinił najwięcej w całej historii.
Fabuła może i kiedyś już gdzieś się obiła (spadek, nawiedzony dom) ale autor świetnie wyszedł na przeciw i wciągnął mnie totalnie w swoją historię, myląc nas w domysłach o bohaterach. Zapomniana osada której klimat wciąga nas do środka, opuszczony psychiatryk, rodzinne komplikacje między dobrym Doktorem, Aliną,Oliną oraz resztą osady, odgrywająca w pewnym momencie ważna rolę Miłość. I niestety nasza przepiękna miłość była motywem wszystkiego co działo się w tej historii.
Historia miała niezły wpływ na mnie, wchodziła do głowy i zagnieżdżała się w niej po troszeczku, z każdą strona czekałam co się wydarzy. Kiedy pojawi się Alina, a może Olina? Kiedy zacznie klaskać, do czego ich znów zmusi. Jak Mirek i Adam wybrną z tego bagna. Zakończenie totalnie mnie powaliło, nie spodziewałam się takiego przebiegu akcji. Autor totalnie mnie zaskoczył, co pozbawiło mnie moich przeczuć i tego że odkryłam co i jak. Całe szczęście że mąż nie miał nocek, i był że mną w pokoju.