Kraina złotych kłamstw recenzja

Debiut kryminalny i od razu torpeda. Anna Górna wie, jak utrzymać czytelnika przy książce na długie godziny. I to nie tylko za sprawą ilości stron, ale też, a może przede wszystkim, za sprawą wciągającej i intrygującej zagadki kryminalnej, z którą mierzy się główny bohater. Piotr Sauer to były już policjant, który wskutek tragicznych wydarzeń przeniósł się z rodziną do Szwajcarii i tam wiedzie nudne życie dyrektora ds. bezpieczeństwa w korporacji. Jego życie zmienia się o 180 stopni w chwili, gdy na prośbę przyjaciela rozpoczyna prywatne śledztwo w sprawie zaginięcia jego wspólniczki. Co się stało z kobietą? Czy celebryta jest winny? I co wspólnego z tą sprawą ma zaginięcie dziewczyny w Anglii sprzed 15 lat?

„Kraina złotych kłamstw” to historia, w której nic nie jest proste. Każdy coś ukrywa, kłamstwo goni kłamstwo, a niektóre tajemnice nigdy nie ujrzą światła dziennego. Co zawiera 600-stronnicowa „cegiełka”? Dostajemy kryminał z mocno rozbudowaną warstwą obyczajową. Poznajemy bohaterów nie tylko w kontekście śledztwa i sprawy, ale też z prywatnej i codziennej strony. To pozwala lepiej zrozumieć, czym się kierują i jakie jest ich znaczenie w całej opowieści. Akcja rozgrywa się powoli, pojawiają się nowe postacie, które urozmaicają historię i tworzą tło dla głównego wątku. Całość jest dzięki temu bardziej realistyczna, bo przecież rzadko zdarza się, by w śledztwo zamieszanych było tylko kilka osób. Wydarzenia nabierają tempa na ostatnich 100 stronach, a wtedy dosłownie wgniata nas w fotel. Ktoś z pozoru nic nie znaczący odgrywa ważną rolę i odkrywa wszystkie karty. Tajemnice wychodzą na jaw, a winny… No cóż, tu musicie doczytać sami. Powiem tylko, że dla tej książki warto było zarwać noc.

Powieść jest inteligentna, spójna, a bohaterowie pełni charakteru i niedający się zaszeregować w 100 procentach do kategorii „dobry-zły”. Do tego niebanalna fabuła i mamy przepis na sukces. Ogromne uznanie dla autorki za porządny research zarówno w kwestii zagadnień kryminalnych, jak i warunków życia w Anglii i Szwajcarii oraz bardzo dokładne opisy rzeczywistych miejsc. W kraju czekoladą płynącym nigdy nie byłam, ale podczas czytania z łatwością udawało mi się tam przenieść myślami. Z niecierpliwością czekam na zapowiedziany już dalszy ciąg i kolejne sprawy Sauera. Mam nadzieję, że będą na równie wysokim poziomie co pierwsza.