Będę tobą recenzja





Rodzeństwo, z którym jest się blisko, to skarb. Ale czy można być za blisko? Czy więź bliźniaków nie bywa czasem tak intensywna, że potrafi zniszczyć tę wyjątkową relację? Autorka „Oszustki” wraca z nową książką. Tym razem wystawi na próbę miłość dwóch bliźniaczek.

„Byłyśmy niezwykle dumne z tego, że tak dobrze się znamy. Że każda z nas ma do dyspozycji dwie osobowości, podczas gdy większości dzieciaków musiała wystarczyć jedna. Nie zdawałyśmy sobie sprawy, że to niebezpieczne”.




Wszystko to nieuruchomione prowadzi do licznych osobistych dramatów. Sam „gra z nami w otwarte kary”. Jej problem poznajemy na samym początku: alkohol. Wraz z rozwojem fabuły lepiej poznajemy naszą bohaterkę, ale też odkrywamy poszczególne kroki na jej drodze do uzależnienia. Chociaż „Będę tobą” rozgrywa się już na etapie trzeźwości, to jednak demony przeszłości nie dadzą o sobie zapomnieć.

„Przez wiele lat dojeżdżałam do samej granicy śmierci tylko po to, żeby w ostatniej chwili zahamować. Ciężko mi było wyobrazić sobie, że umrę powolną, naturalną śmiercią”.

„Ludzie często gapią się na bliźnięta, ale ich tak naprawdę nie widzą. Od kiedy pamiętam, wszyscy uciekali ode mnie wzrokiem, wciąż rzucali mi spojrzenia przez ramię, szukali mojej drugiej połowy. Identyczne dzieci wzbudzają fascynację, ale niezwykle rzadko uchodzą za prawdziwych ludzi”.

Zanim jednak fabuła rozkręci się na tyle, żeby wprowadzić thrillerowe wątki, wymaga od czytelnika pewnego rodzaju cierpliwości. Zagadka jest, ale pojawia się z czasem. Zanim intryga dojdzie do głosu, w książce dominują tematy obyczajowe, a wśród nich przede wszystkim rodzinne. Jednak nie nazwałaby ich nudnymi. Niebanalna przeszłość Sam oraz jej niezdarność w odnawianiu kontaktów sprawiły, że książkę czytało mi się naprawdę dobrze. Chociaż czułam, że gdzieś za rogiem czai się intryga, nie wyczekiwałam jej z wytęsknieniem. Okruchy życia, które zaprezentowała nam autorka, były do bólu szczere, ale też na swój surowy sposób, piękne.