Lucia recenzja

Sięgam po kryminały Miniera dość przypadkowo, nie zważając na kolejność w cyklach. Tym razem natrafiłam na powieść „Lucia”, która okazała się pierwszym tomem cyklu „Porucznik Lucia Guerrero”. Tytuł tej powieści nawiązuje do imienia porucznik prowadzonej śledztwo. Autor zaś przeniósł akcję tego kryminału do Hiszpanii.

Zamordowano jedenego z funkcjonariuszy Guardia Civil. Jego nagie ciało zostało przyklejone do krzyża i zostało wystawione na widok publiczny na górze przypominającej Kalwarię. Został przyklejony do krzyża, który według Ewangelii zajmował jeden z łotrów. Guardia Civil jest elitarną jednostką operacyjną policji, która zajmuje się zabójstwami, porwaniami i wyłudzeniami. Śledztwo prowadzi jego koleżanka porucznik Lucja Guerrero, która jest zdeterminowana, aby znaleźć mordercę. Początkowo śledztwo nie posuwa się do przodu. Kontaktuje się z policją grupa studentów kryminalistyki z Uniwersytetu w Salamance. Razem ze swoim mentorem, profesorem kryminologii i kryminalistyki Salomòn stworzyli program komputerowy DISMAS. System ten ma pomóc policji w odkrywaniu powiązań między różnymi sprawami kryminalnymi, które z pozoru nic nie łączy. Studenci wprowadzają do systemu dane o niewyjaśnionych zbrodnia sprzed lat, na terenie Hiszpanii. Odkrywają oni szereg podobnych zbrodni w różnych rejonach Hiszpanii, w różnych czasach, a ofiary wydają się przypadkowe. Jednak wszystkie te ofiary zostały przebrane i za pomocą silnego kleju zaaranżowano sceny z renesansowych obrazów i są one powiązane z „Przemianami” Owidiusza. Zbrodniami tymi zajmowała się lokalna policja i dopiero system DISMAS powiązał te zbrodnie. Morderstwo funkcjonariusza pasuje do tego schematu, ale tamte zbrodnie urwały się kilkadziesiąt lat temu. Pomoc swoją oferuje profesor Salomòn, który po śmierci żony koncentruje się na pracy, aby ukoić ból. Rozpoczyna się żmudne śledztwo, gdyż trzeba odkryć, co jeszcze łączy te morderstwa. Psychopatyczni mordercy bywają bardzo inteligentni. Oczywiście w czasie lektury pojawiają się nowe okoliczności, wielokrotnie mylone są tropy, zmieniają się potencjalni sprawcy typowani przez czytelników aż do finału.

Autor stworzył interesującą intrygę kryminalną i buduje napięcie w trakcie śledztwa. Ciekawe są odniesienia do literatury i sztuki. Postacie stworzone przez autor nie są jednoznaczne, co uatrakcyjnia powieść. Po paru przeczytanych kryminałach Miniera uważam, że Lucia Guerrero jest dość typowa dla autora. Lucia jest irytującym człowiekiem, ceniona przez swoich kolegów, chociaż nie potrafi pracować w zespole i ma tendencję do łamania zasad. Jednak ma doskonałą intuicję i mimo popadania w kłopoty, rozwiązuje tę zagadkę.