Jednak recenzja

Pierwotnie nie miałam tej książki w moich czytelniczych planach. Jednak skusiłam się na nią, gdy serwis @nakanapie umożliwił zrecenzowanie jej poprzez Klubu Recenzenta. Zaraz po premierze "Jednak" czytałam też kilka pochlebnych recenzji o wspomnianej lekturze, więc byłam do niej pozytywnie nastawiona i mniej więcej wiedziałam, czego mogę się po niej spodziewać.

Aga przylatuje do Polski na zjazd absolwentów uczelni wyższej. Intensywnie wykorzystuje kilka dni w rodzinnych stronach na wyjaśnianie dawnych, niedokończonych spraw, zarówno tych związanych z przyjaciółmi, jak i byłymi/(niedoszłymi?) partnerami. Nie potrzeba było wiele, aby ożyły wszystkie wspomnienia. Te dobre, jak i koszmarne, które pozwalają czytelnikowi poznać główną bohaterkę. Od początku Aga miała konkretny plan co do tych wszystkich spotkań. Jaki cel jej przyświecał, skoro od dawna żyła szczęśliwa na wyspach?

Rozumiem zamysł tej książki - krótka, prosta, a jednocześnie bogata w emocje i tematy trudne lektura na jeden wieczór. I taka też jest.

Niestety od samego początku nie mogłam się w nią wczuć. Styl pisania autorki do mnie nie przemawiał, gdyż czułam się tak, jak bym czytała opowiadanie na poziomie gimnazjum - niby składne, niby poprawne logicznie i gramatycznie, ale nie czuć tego czegoś, co cię owija i wciąga w poznawaną historię. Lekturę przeczytałam, przyswoiłam i przetrawiłam. I to tyle. Nie czułam głębi, mimo że poruszane tematy były głębokie, trudne, a czasami wręcz wywołujące gęsią skórkę. Jednakże biorę pod uwagę to, że był to debiut literacki pani Dominiki Caddick. Trzymam kciuki za rozwijanie warsztatu pisarskiego!

Miałam wrażenie, że autorka chciała zmieścić jak najwięcej wątków na jak najmniejszej ilości stron. W książce co chwilę coś się działo, co chwilę zmieniały się sytuacje i bohaterowie, co w moim odczuciu prowadziło do tego, że przez książkę przechodziło się bez większej refleksji czy pochylenia nad poruszanymi tematami. Co zaczęłam się wczuwać to zmiana wątku... i tak ciągle.

Bardzo nie podobał mi się wątek z "Panem Jakubem". Aga w ogóle nie pomyślała o żonie Jakuba, była nastawiona tylko na swoje korzyści.

Ta książka miała naprawdę duuuuuży potencjał, który niestety nie został wykorzystany, a szkoda. Te +100 stron i rozwinięcie niektórych wątków bardzo by się przydało. Bo książka nie jest głupia i pomimo niskiej noty polecam samemu ją przeczytać. Może dla kogoś to będzie lektura idealna i stwierdzi, że to ja niepotrzebnie się czepiam ;)