Królestwo Przeklętych recenzja

Witamy w Królestwie Nikczemnych. Tam, gdzie Emilia nie chciała nigdy trafić. Jednak nie miała wyjścia, podążyła za Panem Gniewu, który miał być jednym z przystanków w drodze do Pana Pychy....

Historii ciąg dalszy.

Bałam się trochę sięgać po kolejny tom, kiedy ten pierwszy dość mnie rozczarował. Miałam za duże oczekiwania co do niego, zmniejszyłam trochę loty i stwierdziłam, że spróbuje, może drugi tom mnie zaskoczy. Tak, zaskoczył i to bardzo.

Emilia, która była niezwykle irytująca w poprzednim tomie w tym wchodzi na wyżyny swojej dziecinności, błazenady i niepoważnego zachowania. Po pierwszym tomie, kiedy miała przebłyski samoświadomości i niezwykłego charakteru pozostał niestety tylko pył. Owszem też zdarza jej się zadać właściwe pytanie, który ma duży wpływ na fabułę to nawet tutaj jej podejście do tego jest niechlujne. Atakuje wtedy, kiedy nie trzeba, zamiast poszukiwać prawdy skupia się na sobie. Wydawało mi się, że autorka pójdzie bardziej w detektywistyczną i fantastyczną wersję książki. Zabrakło mi tego niestety. Okroiła bardzo wersję mocy wiedźm (znowu) tylko, że tym razem schodzi to tak bardzo na drugi plan, że w sumie z fantastyki nie mamy praktycznie nic, poza drobnymi szczegółami. Dla mnie jest ich za mało. Za to fani płonnego romansu znajdą w tej książce wszystko co się tylko da. Gdzie miejscami było dla mnie sztucznie, to jednak ten wątek przyćmił wszystkie inne. Wszystko praktycznie kręci się wokół niego. Jeżeli chodzi o fabułę w pewnym momencie pogubiłam się, nie wiedziałam: co, gdzie, jak. Zbyt duży chaos, poza końcówką, która nadrabia pozostałe strony książki, to jednak i tak nadal jest to dziwny przeskok i sprawia, że czytelnik jest zdezorientowany. Wielkim plusem tej historii są opisy: kreacji, jedzenia (w tej części też go nie zabrakło - aż ślinka cieknie na samą myśl). Takich drobnych szczegółów piękna, elegancji. Da się wyczuć ten smak otaczającej bohaterkę rzeczywistości. Nie żeby była przez to mniej irytująca.

Mój strach o tę część był okazuje się zamierzony. Autorka stworzyła fantastyczny świat i pomysł na fabułę też był całkiem niezły. Niestety mi osobiście nie przypadło jej wykonanie. Wiem, że wiele osób jest fanami tej serii, ja pozostaję obojętna. Warto przeczytać i spróbować, ponieważ nas narzekających jest mniej niż tych drugich, czyli jednak wychodzi, że po prostu nie jest dla mnie. Spróbujcie!