Dzikowy skarb recenzja

Czy też tak macie, że tęsknicie do świata, w którym czas biegł wolniej? Dziś wszyscy się śpieszymy. A ta książka uczy spokoju. Pozwala przenieść się w epokę wczesnego polskiego średniowiecza, gdy ludzie nie byli tak zabiegani i mogli wolniej smakować życie. Narracja też jest spokojna. Płynie wolno jak nieśpieszna rzeka i niesie czytelnika. Ta książka to kawał dobrej literatury! Prawdziwa uczta literacka dla tych, którzy umieją docenić piękno słowa i siłę prostoty. Ci, którzy pragną szybkiej akcji obfitującej w nagłe zwroty i niespodzianki, szybko się znudzą. Karol Bunsch napisał to dzieło w 1945 roku i jestem bardzo zdziwiona, że nie trafiłam na nie wcześniej.

Książka jest piękna. Opowiada o czasach Mieszka I i początkach szerzenia nowej religii. Główny bohater to prosty człowiek o imieniu Dzik. Postać ta potrafi zachwycić i wzbudzić wiele refleksji, Dzik bowiem docenia piękno zwykłych rzeczy i choć jest bogaty, bo posiada wiele ukrytego bogactwa, nie potrzebuje go ani do życia, ani do szczęścia.

W utworze znaleźć można wszystko to, co powinno być w książce historycznej. Jest wojna, bitwy, układy, miłość, zdrada, przyjaźń, przygoda. Wraz z bohaterami przechodzimy przez wydarzenia historyczne, wyruszamy na wyprawy, cieszymy się i cierpimy, bo i smutku w tej historii jest sporo.

Za najważniejsze zalety tej książki uważam dwie rzeczy: jej refleksyjność i piękno literackiego języka. Powieśćskłania do rozmyślań nad postawą bohaterów (Dzik, Zbrozło, Szmatka) oraz nad istotą i wagą religii - nie tylko chrześcijańskiej. Uważny czytelnik będzie miał na pewno wiele spostrzeżeń i myśli na temat życia, śmierci, przyjaźni oraz sensu i celu wprowadzania nowej religii. Powieść napisana jest przepięknym literackim językiem obfitującym w archaizmy (np. nie omieszkać, przecie, tedy, zali, takoż, poniechać, łacno) oraz pełnym zdań wielokrotnie złożonych. Dziś mało kto tak pisze. Z wielką przyjemnością czytałam długie zdania z poprawnie użytymi imiesłowami przysłówkowymi np. zobaczywszy, nie czekając, wziąwszy. Prawdziwa uczta dla miłośników języka polskiego!

Jeśli nie oczekujecie szybkiego tempa akcji, potraficie odnaleźć przyjemność w opisach lasu, lisa, strumyka, jeśli umiecie zachwycić się historią Polski i pięknem języka polskiego, lubicie, gdy literatura skłania do refleksji oraz szukacie ciekawych niebanalnych bohaterów - to ta książka jest dla Was. Polecam z całego serca.