Pokot recenzja

📚 Jestem zła. Nie, ja jestem wściekła na Autora! Jak można? Jak można robić czytelnikowi takie rzeczy? Ja się przyzwyczaiłam, ja polubiłam bohaterów, ja się z nimi zżyłam i tak bardzo im kibicowałam. A tu co? Takie rzeczy na końcu stworzyć? Ładnie to tak?
☕ Studząc emocje napiszę, że moim zdaniem, i jak narazie dla mnie, tom trzeci jest najlepszym z serii z komisarzem Sikorą. Ta książka ma w sobie wszystko to czego oczekuje od dobrego kryminału. Niczego jej nie brakuje. Dla mnie po prostu 10/10.
📚 Podoba mi się to, że narracja, trzecioosobowa co prawda, ale występuje również od strony "tego złego", czyli poszukiwanego. Dzięki temu możemy się z nim lepiej zapoznać, przedstawia nam on swoje motywy działania. Ukazuje nam swoją historię.
☕ Z bohaterami mocno się zaprzyjaźniłam. Każdy jest "jakiś", każdy ma w sobie coś za co można go polubić. Poznajemy wszystkich troszkę bliżej i to świetnie, że Autor dał nam taką możliwość. A sam Sikora to ogólnie taki ewenement, że w jednej scenie się go kocha a w drugiej nienawidzi. I chociaż czasami jego teksty i docinki drażnią nawet czytelnika (nie tylko drugiego bohatera) to nie można mu odmówić wrażliwości, którą stara się ukryć pod grubą skorupą powierzchowności.
📚 Czytając "Pokot" szczęka opadała mi coraz niżej i niżej. I kiedy już myślisz, że Autor cię niczym nie zaskoczy. To bach! Kolejny szok. Największe oczy jednak zrobiłam na samej końcówce.
☕ Historia zawarta w tej książce, pokazuje że człowieka kształtują wszystkie doświadczenia. A największy wpływ ma zdecydowanie okres dzieciństwa i lat młodzieńczych. I można z tym walczyć, można się oszukiwać ale natury się nie oszuka.
📚 Motyw kościoła, księży, pedofili i homoseksualizmu w kościele, niby przewija się często więc trudno czytelnika czym zaskoczyć i zadziwić. Trzeba naprawdę mieć dobry zamysł. I tutaj kolejne brawa dla Autora. Spisał się na medal. A oprócz tego poruszył temat dość kontrowersyjny, czyli taki, że wszystko to, co złego dzieje się w kościele, jest zamiatane pod dywan. Sprawie próbuje się ukręcić łeb. Doskonale zostało pokazane jak to się wszystko odbywa.
☕ Nie odniosłam nawet przez chwilę wrażenia, że mnie ta fabuła nudzi, że czytanie mnie męczy. Po prostu połknęłam tę książkę. Lepszej rekomendacji dać nie można.