Oćma recenzja

✨ Oćma - Hanna Sz. Białys✨
☕Ciemność ma różne oblicza. Bywa dosłowna – gdy noc pochłania ostatnie resztki światła – ale bywa też metaforyczna, ukryta w ludzkich umysłach, w strachu, samotności i rozpaczy. „Oćma” Hanny Sz. Białys to książka, która prowadzi nas prosto w otchłań tej mrocznej rzeczywistości. Wciąga i nie pozwala oderwać się nawet na moment, a po zamknięciu ostatniej strony jeszcze długo siedzi w głowie.
📚 Były dziennikarz Bolesław przypadkiem jest świadkiem zbrodni. Nie ma ciała, nie ma dowodów – tylko on wie, co się wydarzyło, ale jego głos nikogo nie obchodzi.
Róża to młoda matka, która tonie w samotności i depresji. Każdy dzień jest dla niej coraz większym ciężarem, którego nikt nie chce dostrzec.
Alina – nastolatka uciekająca z toksycznego domu – nie wie, że może wpaść w jeszcze większe piekło.
Na pierwszy rzut oka te historie nie mają ze sobą nic wspólnego, ale stopniowo autorka splata je w jedną misterną układankę.
☕Róża. To ona sprawiła, że „Oćma” wbiła mi się w duszę. To postać, która nie jest tylko bohaterką książki – jest symbolem. Samotności, niezrozumienia, utraconej nadziei. Każda jej scena budziła we mnie gniew, bezsilność, smutek. Jak często na co dzień mijamy takie osoby? Jak często udajemy, że ich nie widzimy? Róża to kobieta, której nikt nie uratuje – bo nikt nie chce dostrzec, że w ogóle potrzebuje ratunku. Czytając zadawałam sobie pytanie: Czy Róża to...ja? Ta postać zostawiła mnie z milionem myśli i jeszcze większą pustką w sercu.
📚Autorka snuje swoją opowieść spokojnie, jakby pozwalając nam oswoić się z mrokiem. Ale to tylko złudzenie. Z każdym kolejnym rozdziałem napięcie rośnie, powietrze robi się cięższe, a umysł coraz bardziej zaplątany w tajemnice. Z czasem z tych skrawków wyłania się przerażająca prawda, a gdy już myślimy, że wiemy wszystko – nadchodzi finał. Zimny, brutalny, nokautujący.
☕„Oćma” to nie tylko thriller. To książka, która wbija pazury w ludzką psychikę, zmusza do myślenia i każe spojrzeć w oczy lękom, o których wolelibyśmy nie wiedzieć. To historia o tym, jak łatwo można przestać istnieć, choć wciąż oddychamy. Jak społeczeństwo jest ślepe na cichą krzywdę. I jak bardzo można pragnąć śmierci, kiedy życie staje się niekończącą się męką.

10/10 ⭐ Ta książka to cios w samo serce.