Jak oddech recenzja

"Jak oddech" to kontynuacja powieści "Jak powietrze". Opowiada historię Hani, siostry Dominika, którą poznaliśmy w pierwszej części. Teraz jest już młodą kobietą, studentką architektury krajobrazu. Jest bardzo ambitna, dlatego nie polega tylko na swoim bracie i jego żonie Oliwii i pracuje w czasie wolnym w warszawskiej kawiarni. Hania nosi ranę w sercu po stracie chłopaka, który był chory i przegrał walkę. Od tamtej pory z nikim się nie spotykała, musiała dojść do siebie. Przez to jej brat, jest bardzo przewrażliwiony na jej punkcie i nadopiekuńczy. Pewnego dnia w tej małej kawiarence, dochodzi do napadu, a Hania jest tam sama. Leo, który napadł na kawiarnię uznał, że to ostateczność i musi to zrobić aby odbić się od dna choć na chwilę. Pieniądze były mu bardzo potrzebne. Ta dwójka poznaje się w bardzo niecodziennych okolicznościach, chłopak nie może darować sobie tego, że tak bardzo przestraszył Hanię. Zaczynają się spotykać, początkowo nie pałają do siebie sympatią. Oczywiście z wiadomych względów, bo w końcu kto rozmawia z człowiekiem, który jakiś czas temu napadł na miejsce naszej pracy. Przez co ta historia tworzy genialną, niezapomnianą mieszankę. Nie spotkałam się jeszcze z takim motywem w książkach. Bardzo mocno jest zarysowany aspekt chorób, prowadzących do śmierci. Porusza to serce, w pewnym momencie nie byłam w stanie nie uronić łzy. Hania okazuje się silną młodą kobietą, która nie boi się życia, wyzwań i przykrych wydarzeń. Radzi sobie pod każdym względem i stara się pomóc chłopakowi. Podobnie jak w pierwszej części książki, widzimy, że miłość potrafi bardzo dużo zdziałać, a nawet odmienić życie. Do smutnego życia chłopaka wkrada się radość, dzięki Hani. To taki promyczek słońca w tej książce. Mamy też poboczne wątki, dowiadujemy się jak potoczyło się życie Dominika i Oliwii, oraz Karola- drugiego brata Hani.
Okładka mnie trochę zwiodła, być może i was też. Ta historia ze świętami ma niewiele wspólnego jest to tylko tło dla wydarzeń. Tu zdecydowanie wygrywa nostalgia, która przeplata się z radością. Wielkie brawa dla autorki, ponieważ porusza bardzo ważne problemy w swoich książkach i zwraca nasza uwagę na to co naprawdę w życiu ważne.
Polecam z całego serca!