Boscy przewodnicy. Jak zwierzęta uczą nas życia recenzja

Szukasz dobrego terapeuty? Kogoś, kto przypomni Ci, dlaczego warto żyć? I kto przy okazji nie weźmie za udzielenie porady ani grosza? Mam dla ciebie fantastyczną wiadomość! Takiego kogoś masz bliżej siebie, niż myślisz.

Są to mistrzowie na czterech łapach, z łuskami lub skrzydłami… Psy, koty, jeże, kucyki i ptaki. Ciche anioły, towarzyszące nam w codziennych troskach oraz radosnych chwilach.

Zwierzęta mogą nauczyć nas opiekuńczości, hardości, ale też rozsądnego podchodzenia do problemów. Wystarczy tylko dać im szansę. I wsłuchać się w to, co mają nam do przekazania.

„Boscy Przewodnicy. Jak zwierzęta uczą nas życia” to tytuł z rodzaju tych, których w sumie nie lubię. Zwykle nastawiam się na to, że jego drugi człon opisuje to, co dostanę w środku. Tymczasem nie zawsze tak jest. A nawet jeśli już, zostaje to dość pobieżnie opisane.

Jeśli liczyliście na to, że w „Boskich Przewodnikach” znajdziecie wiele informacji ze świata zwierząt… To cóż, możecie się zawieść. Książka bardziej skupia się na cytowaniu wersetów z Biblii i filozoficznych przemyśleniach autorki niż na tym, co obiecywał tytuł. Sądzę, że zdążyliście się już domyślić, ale na wypadek potwierdzam… Tak, zawiodłam się na tej książce. Miałam nadzieję na coś zupełnie innego. Co dostałam?

Moim zdaniem dość niejasne informacje, opierające się nie na faktach, a na fundamentach wiary. Mamy tutaj perspektywę i uczucia autorki, która próbuje nam wyjaśniać sens danego rozdziału… A gdy nie potrafi, cytuje fragmenty z Biblii i przytacza swoje interpretacje. Przy czym niektóre z nich były tak grubymi nićmi szyte, że nie mogłam się powstrzymać od wywracania oczami. Dlatego plusem były krótkie rozdziały, bo tylko dzięki nim mogłam jakoś przebrnąć przez tę książkę.

„Boscy Przewodnicy” to na całe szczęście publikacja, która została ładnie wydana. Bardzo podobały mi się ilustracje różnych zwierząt, a także samo rozmieszczenie tekstu na stronach. Dzięki temu mogłam szybko ją czytać, nie męcząc oczu. Tym bardziej to doceniam, bo komfort lektury to coś, co ostatnio stało się dla mnie ważnym elementem każdego tytułu.

Komu mogę polecić „Boskich Przewodników”? Z pewnością osobom, które chcą odnaleźć Boga w codziennych sytuacjach. A także tym, którzy chcą po prostu poznać autorkę i jej przemyślenia na temat różnych spraw. Nie mogę stwierdzić, że to jest jednoznacznie zła książka… Po prostu nie spełniła moich oczekiwań. Ponadto myślę, że może ona się spodobać, bo nie jest źle napisana lub szkodliwa. Dlatego decyzję o tym, czy chcecie ją przeczytać, pozostawiam Wam.