Pułapka na szczury recenzja

Pułapka na szczury to siódmy tom z cyklu, w którym komisarz Sławomir Kruk jest główną postacią. Nie spodziewałam się zbyt wielu zaskoczeń, bo kryminały zwłaszcza polskie to coś co jest najbliższe mojemu czytelniczemu sercu. Muszę przyznać, że było naprawdę nieźle, a zapowiadało się na samym początku jak tytuły, z którymi miałam już do czynienia. Im dalej w Gdański las tym było lepiej, bardziej wciągająco, po prostu ciekawiej. Cała historia zaczyna się wątkiem trzech przyjaciół, którzy zakładają firmę o wdzięcznej nazwie Trust są bogaci, żyją w sposób, w który chciałby żyć każdy: w pięknych domach, z zadbanymi żonami, z dziećmi uczęszczającymi do najlepszych szkół. Żyć nie umierać!
Ich historia jest jednak powiązana z mniej wspaniałą historią sprzed ponad dwudziestu lat, ukazując nam czytelnikom, że szczęście, a także zaufanie ma swoją cenę, najczęściej zbyt wysoką by móc ją zapłacić w gotówce.
Jeśli chodzi o tytułowego Sławomira Kruka został on przynajmniej w tej części przedstawiony jako stereotypowy glina: przystojny, pijący, wściekły, walczącymi z własnymi wewnętrznymi demonami, mający dość odwagi by działać nie zawsze w sposób zgodny z prawem. Muszę przyznać, że tutaj odjęłam jedną gwiazdkę właśnie za stereotypy, bo nie był on jedyny na łamach całej książki.
Drugi może bardziej irytujący to sposób traktowania kobiet przez mężczyzn, zwłaszcza pod względem zawodowym. Krystyna- policjantka od mizdrzącej się do głównego bohatera dziuni,która zwłaszcza przez Sławomira Kruka była traktowana w olewający sposób ewoluowała w odważną i silną kobietę, która potrafiła postawić na swoim, po żony finansowych potentatów, które żyły w blasku pieniędzy mężów, znajomości, aby powiedzieć dość po dowiedzeniu się okrutnej prawdy na temat ukochanych mężczyzn, na kochankach owych mężczyzn skończywszy.
To co najbardziej przypadło mi do gustu to: historia, powroty do przeszłości, emocje towarzyszące bohaterom, wybory moralne i twist w postaci osoby, która stała za jak się wyrażę warstwą kryminalną,choć muszę przyznać, że na taki przebieg wydarzeń liczyłam.
TW: gwałt, brutalność, przemoc, opisowe sceny seksualne
Podsumowując: Liczba poprzednich tomów nie przeszkodziła mi w odnalezieniu przyjemności z lektury, mogła jedynie wpłynąć na mój odbiór komisarza Kruka, ale to też sprawia, że chcę poznać poprzednie tomy i pan Piotr Górski z dużym prawdopodobieństwem będzie częściej gościł na moich czytelniczych listach książek do nadrobienia. Generalnie zachęcam do poznania tego tytułu o ile wątki wyróżnione w TW nie są dla Was przeszkodą.
Książka z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl.