Zaraza recenzja

" Zaraza " Przemysława Piotrowskiego to kontynuacja serii z Igorem Brudnym. Autor na chwilę porzucił ten cykl i zrobił krótką przerwę. Teraz powrócił pokazując trochę odmienionego bohatera. Inny ale nie na tyle aby nie móc rozpoznać w nim dawnego policjanta. Pokiereszowany na ciele ale wciąż waleczny Brudny powraca w nowej odsłonie z inną sprawą.

W tym tomie Igor prowadzi swoje dochodzenie w charakterze prywatnego detektywa. Będąc na zwolnieniu lekarskim nie może angażować się w śledztwa prowadzone przez komendę. Wspiera jednak Zawadzką w jej sprawach. Co z tego wyniknie i na ile zaangażuje się w obie sprawy ?

Ten tom ma swój klimat ale odbiega on od tego mrocznego, brutalnego, ciemnego w poprzednich tomach. Choć pojawiają się tu bardzo brutalne sceny zbrodni to widoczna jest zmiana charakteru. Widać że autor nie stara się zanudzić czytelnika i chce zaskoczyć zmianami. Jak dla mnie wyszło to na plus. Klimatycznie, wciąż w charakterze serii ale trochę inaczej.

Początkowo, gdy zaczęłam czytać, przytłoczył mnie nadmiar ofiar i ludzi związanych z przestępczością. Wydawało mi się że jest dużo wątków które autor, trochę na siłę, chce połączyć we wspólną sprawę. Ale w tej powieści nie ma przypadków. Wszystko jest dobrze przemyślane i wyważone a Piotrowski tylko miesza i myli tropy. Wielokrotnie myślałam że sprawca jest znany a bohaterowie muszą go tylko inteligentnie podejść i schwytać udowadniając mu winę. I cieszę się że wyciągnęłam mylne wnioski i przestępca/y stanowili wciąż zagadkę. I znów nie zaufałam inteligencji autora. Przecież doświadczony pisarz nie popełniłby błędu " nowicjusza " i nie spojlerowałby swojej książki ujawniając zbyt wiele tak wcześnie.

Takie thrillery/kryminały to ja lubię. Dodatkowym plusem jest to że autor nie popadł w rutynę a zmiany jakie wprowadza dodają jego powieści dodatkowego charakteru i nie powodują nudy i nie męczą przewidywalnością. Samo rozwiązanie zagadki niespodziewane a zakończenie zachęca po sięgnięcie po kolejny tom.

Czytanie tej książki sprawiło mi ogromną frajdę i mam nadzieję że nie będę w tym odczuciu odosobniona.