I love Korea. K-pop, kimchi i cała reszta recenzja

„I <3 Korea, k-pop, kimchi i cała reszta” Daniela Tudora to bardzo fajna pozycja dla osób zafascynowanych Koreą Południową – a tych z roku na rok przybywa.

Autor przybliża w niej pokrótce charakterystykę tego państwa – od jego historii, poprzez politykę po szeroko rozumianą kulturę. Poznamy tu koreańską kuchnię, wierzenia, zwyczaje, obyczaje, sporty, kino, muzykę. Książka ta podzielona jest na dziesięć rozdziałów, w których autor kolejno omawia koreańską tożsamość, historię tego kraju oraz tradycje, jakie się z nią wiążą, a następnie skupia się na Korei współczesnej. Co to znaczy? Dowiemy się, jakie trendy panują obecnie w Korei, skąd wzięła się obsesja na punkcie piękna i operacji plastycznych, dlaczego Korea Południowa podbiła świat e-sportu, jakich aplikacji używają Koreańczycy (bo jak się okazuje, z uwagi na bezpieczeństwo Google tam po prostu nie działa). Poznamy też zwyczaje związane z życiem rodzinnym i społecznym, a także wcześniej wspomnianą muzykę i kino koreańskie. W ostatnim rozdziale autor zawiera swojego rodzaju mały przewodnik turystyczny, w którym poleca najciekawsze miejsca do zwiedzenia podczas pobytu w Korei.

Moja wiedza o Korei Południowej była dość skromna i, przyznaję bez bicia, pochodziła głównie z koreańskich seriali. Część omawianych tu elementów kultury udało mi się rozpoznać, co sprawiło mi wiele radości, jednakże zdecydowana większość informacji stanowiła dla mnie nowość. Książka ta pozwoliła mi uzupełnić wiedzę i jakoś ją sobie uporządkować.

Warto zaznaczyć, że żaden z tematów nie został wyczerpany – to raczej taki zbiór ciekawostek, czy kompendium wiedzy w pigułce dla laików, w którym autor porusza najważniejsze kwestie, jednak na omówienie żadnej z nich nie poświęca więcej niż pół strony. Osoby zainteresowane konkretną tematyką, będą musiały sięgnąć po inne źródła wiedzy.

Jako prawdziwa "okładkowa sroka" nie mogę nie wspomnieć o tym, jak pięknie ta książka prezentuje się na półce. Okładka zachwyca, papier jest dobrej jakości, a środek książki zdobią kolorowe fotografie.

To tyle, jeśli chodzi o zalety. Co do wad, nie było ich wiele, jednak mam jedną ogromną uwagę - czytając niektóre rozdziały miałam wrażenie, że autor nie potrafił powstrzymać się od patrzenia na pewne rzeczy z perspektywy bardzo anglocentrycznej, co więcej, pisał o nich wręcz z wyższością. Najbardziej widać to w części poświęconej muzyce współczesnej (ach, ci "zniewieściali" mężczyźni), ale i przy omawianiu innych rzeczy (na przykład strojów ludowych) padały komentarze, które były po prostu zbędne i nie wnosiły nic merytorycznego do treści książki.

Podsumowując, całość prezentuje się naprawdę dobrze i myślę, że jest to pozycja warta uwagi.