Testament recenzja

‘Testament. Hope.’ to pierwszy tom cyklu ‘Hope’ autorstwa Moniki Skabary. Cudowna historia, która już od pierwszych stron nie tylko mnie wciągnęła, ale też wywołała we mnie sporo emocji. Ta pozycja należy do nielicznych, przy których jednocześnie uśmiechałam się i zalewałam łzami. Jedno mogę Wam powiedzieć na pewno, do tej historii będę wracać i to nie raz.

Mimo iż autorka ma na swoim koncie sporo tytułów to było to moje pierwsze spotkanie z jej twórczością. Tak sobie myślę, że może to i dobrze, gdyż dzięki temu spotkaniu zakochałam się w jej stylu. Jest przyjemny, lekki a fabuła, jaka stworzyła autorka, jest genialna i dopracowana w każdym szczególe. Dodatkowo świetnie posługuje się słowem i za jego pomocą oddaje nie tylko piękno krajobrazu, który przedstawia, ale też emocje, jakie towarzyszą bohaterom. Tak myślę, że to właśnie emocje są tu jednym z głównych atutów tej pozycji. Jest ich naprawdę dużo i oddziałują na czytelnika. Czytając losy Hope śmiałam się, martwiłam, wkurzałam i dużo płakałam, czy to ze wzruszenia, czy to ze smutku. Wszystkie wydarzenia bardzo przeżywałam z bohaterką.

Skoro przy bohaterach jesteśmy, to zostali oni perfekcyjnie wykreowani i to nie tylko ci główni. Każdy poboczny bohater ma swój charakter i dodaje dużo do historii. W postaciach Hope i Sary po prostu się zakochałam. To jak autorka ukazała ich oddanie i relację zasługuje na brawa. Tak samo jak to, w jaki sposób ukazała osobę z PTSD. Jeszcze raz powtórzę - wielkie brawa dla autorki za przygotowanie się. O postaciach mogłabym dużo pisać, gdyż każda wywołuje emocje, czy te pozytywne jak wymienione dziewczyny, czy też pewna grupa motocyklistów, ale i też te negatywne jak Pan pułkownik. Jednak nie chcę za dużo Wam naświetlać, tak byście sami mogli odkryć pełną gamę emocji, jaką dostarcza nam ta historii.

‘Testament. Hope.’ to historia, o której długo nie zapomnę. Sięgając po nią nie sądziłam, że tak mocno przeczołga mnie emocjonalnie. Nie będę ukrywać, że jestem nią zachwycona, a wręcz zakochana w tej pozycji. Jednak jak pomyślę o zakończeniu to cisną mi się nieładne słowa na usta. Droga autorko, powiedz i jak mam tu wytrzymać do kontynuacji? Nie ładnie tak znęcać się nad czytelnikiem! Czy polecam Wam tę pozycję? Jeśli lubicie dopracowane historie, które grają Wam na emocjach a na końcu zostawiają ze złamanym sercem to jak najbardziej tak.