Krew i Popiół recenzja

Bawiłam się na tej książce naprawdę dobrze! Świetnie spędziłam przy niej kilka godzin; zaczynałam czytać, nie zauważałam mijającego czasu, przenosiłam się do świata przedstawionego. Ale zdecydowanie nie jest to książka idealna... Nie podchodźcie do niej z myślą, że powali was na kolana, że przebije dotychczas przeczytane ulubione serie, bo możecie się nieźle wtedy rozczarować. Widziałam już wiele komentarzy zawiedzionych osób, które po wszystkich chwalebnych opiniach oczekiwały czegoś... więcej. Powiem wam więc szczerze jak ja "Krew i popiół" odebrałam.
Podchodząc do tej pozycji liczyłam tylko i wyłącznie na dobrą zabawę - i dokładnie to dostałam (plus potencjał na coś więcej, ale to się okaże w kolejnych tomach). W gruncie rzeczy książka i większość motywów w niej są dość... typowe. Ale cholera jak dobrze się to czyta! A na koniec dostajemy niezły plottwist i pewne świetne zagranie autorka nam zaserwowała (co prawda szkoda, że nie dała nam na to nieco więcej czasu, bo miałam takie trochę uczucie zaburzonych proporcji, ale wciąż, zagranie świetne) - o czym oczywiście nic więcej nie powiem, żeby nie spoilerować, musicie odkryć to sami! Myślę, że jest na co czekać w następnych tomach, sama na nie czekam i jestem ogromnie ciekawa co tam się będzie dziać!

Jednym z najważniejszych elementów dla mnie w każdej książce są bohaterowie. Jak wypadają ci z "Krwi i popiołu"? Główną dwójkę polubiłam, Poppy bardziej niż Hawke'a (czym jestem zaskoczona, chyba pierwsza taka sytuacja, aczkolwiek zobaczymy jak to będzie po zakończeniu serii, ma Hawke potencjał na ulubieńca) - jej motywacje, lęki i niepewności są świetnie nakreślone, rozumiem ją, kibicuję i nawet z pewnymi cechami się utożsamiam. A ich romans przyjemnie mi się śledziło, dobrze się o ich perypetiach czytało i nie było specjalnie cringe'u, jak często się to zdarza przy takich książkach.
Drugoplanowi bohaterowie zaś mają ogromny potencjał i czekam na ich rozwój, na razie było nieco za mało, żebym mogła powiedzieć, że kogoś szczególnie polubiłam.

No co tu dużo więcej mówić... czy polecam? Jak najbardziej. Ale nie oczekujcie cudów, tylko po prostu dobrej rozrywki. Nie jest to książka odkrywcza, przełamującą schematy, wyznaczająca trendy - ona raczej z tego wszystkiego po prostu korzysta. Ale robi to naprawdę spoko i można się przy "Krwi i popiele" bardzo dobrze bawić!

We współpracy z wydawnictwem You&YA.