Wrócę do ciebie po wojnie recenzja

Literatura wojenna ma to do siebie, że ciężko się ją czyta. W szczególności, jeżeli historia jest oparta na faktach i przedstawiona w bardzo realistyczny sposób. Nie jest naciągana, nie daje czytelnikowi odetchnąć, a osoby, które interesują się i znają historie nie będą narzekać (choć pewnie i tak będą). Nie uważam się za eksperta także pod względem tła historycznego do szczegółów się nie odniosę. Uważam, że fakty opisane w prosty, suchy sposób są bardziej rzeczywiste niż te barwne, przekoloryzowane.

Historia ma to do siebie, że jest ciężka...

Zlepek historii, bardziej w formie pamiętnika - emocjonalne przeżycia, walka o przetrwanie każdego dnia. Dużo zamartwiania się, szczęścia? Nie wiem, czy w takim przypadku można mówić o szczęściu. Bardzo dużo szczegółów, emocji. Czy to jest historia jednej osoby? Nie, mamy wiele perspektyw, różnych ludzi, zachowania, warunki, czy to jak potrafią się zachować w ciężkiej sytuacji. Niekiedy miałam wrażenie, że stoję obok przelatującego pocisku. Jak na czarno-białym filmie jesteśmy widzami rozgrywającej się historii, a w tle słyszymy co ma aktualnie miejsce. Nie znajdziecie tutaj rozczulania. Mamy pewną dozę osądu, mówi o nietolerancji na ogromnej płaszczyźnie. Pokazuje różne punkty widzenia jest to spowodowane zachowaniem ludzi, tego co mówili, a czego nie. Nie ma tutaj też czczej gadaniny, zbyt dużej ilości dialogów. W odpowiednim momencie pojawiają się odpowiednie fragmenty przytoczonych rozmów. To jak bardzo przerażające niektóre fakty były. Strach jest silnym narzędziem, który obezwładnia człowieka i czasami robi rzeczy niezgodne ze swoim JA.

Starasz się zrozumieć, niekiedy widzisz coś czego bohater nie zauważał, a ktoś mu próbował to wytłumaczyć. Dawne nienawiści, rozgraniczenia czy wola walki wychodzą z każdej strony tej książki. Psychicznie można wykończyć się bardziej niż fizycznie. Wywołuje gniew, nienawiść, ale też ogromny smutek. Wybaczyć jest trudno, tutaj nawet nie można mówić w normalnych kategoriach. Nie powinniśmy też osądzać zachowań, które miały miejsce. Realia ludzkiego okrucieństwa nie da się mierzyć czy wyliczyć w tym przypadku.

Jest to emocjonalny rollercoaster, nie należy do najłatwiejszych książek.