Przyciąganie recenzja

Dana zauważa, mieszaną parę, która jest poniżana, jednak nie pomaga im, bojąc się o swoje bezpieczeństwo. Gdy zaczyna analizować sytuacje, w jej głowie pojawia się pytanie. Czy ja też lubię mężczyzn? Odważna myśl w świecie, w którym legalne są pary jednopłciowe, sprawia, że dziewczyna ją wypiera i nie chce dopuścić do głosu. Tylko czy jej się to uda?

“Parę? Paręnaście lat? Miała czekać paręnaście lat, aż będzie mogła pozwolić sobie pomyśleć o tym, czy to, co skrywa, może zostać odkryte? Może za paręnaście lat nie będzie musiała się już bać powiedzieć rodzinie o swojej inności? I to miało ją uspokoić?”

Na samym początku bardzo chciałabym pogratulować A.H Melcer za fenomenalny debiut! Moim zdaniem, autorka w bezbłędny sposób opisała akcje książki. Przez barwne opisy, historia pochłonęła mnie na tyle, że podczas czytania, zapomniałam o otaczającym mnie świece. A mimo ciężkiej tematyki, warsztat autorki nadaje jej dużej lekkości.

Autorka w cudowny sposób wykreowała całe uniwersum. Na oryginalność historii zdecydowanie wpływa odwrócenie świata, w którym normą są pary jednopłciowe. Osoby, które interesują się przeciwną płcią, są uważane za coś złego, niebezpiecznego. Traktuje się je również jako osoby chore, które potrzebują leczenia. Dlaczego? Bo nie jest to zgodne ze Stwórcą i jego zasadami. W miejscu toczenia się akcji rządzi prawo, które jest stworzone w zgodzie z obowiązującą wiarą. Czy to nie jest już skądś znane?

Przedstawienie głównych bohaterów, a w szczególności ich strony emocjonalnej, sprawiło że oboje skradli moje serce. Dana i Zahar są swoim zupełnym przeciwieństwem, ale mimo to znaleźli wspólny element, który ich połączył. Dziewczyna uwielbia zwierzęta, a dar, który posiada, pomaga jej w komunikacji z nimi. Jej mamy bardzo trzymają się zasad, a zwłaszcza jedna, która jest prawniczką. Ojcowie Zahara z kolei bardzo go wspierają. Chłopak jest miłośnikiem sztuki, jednak przez przykre doświadczenia nie potrafi stworzyć nowego obrazu.

Dzięki różnemu nastawieniu rodziców bohaterów historia pokazuje dwie perspektywy. Pierwszą, w której osoba o innych poglądach otrzymuje, potrzebne wsparcie i zrozumienie oraz drugie, w którym Dana nie mogła liczyć na wsparcie rodziny.

Emocjonalna strona książki, moim zdaniem, jest genialna. Zostały pokazane wszystkie rozterki bohaterów i trudności, z którymi musieli się zmierzyć. A sprzeciwianie się wszystkim panującym poglądom, aby osiągnąć szczęście, zdecydowanie nie należy do łatwych. Nie dość, że Dana musiała sama siebie zaakceptować to jeszcze odważyć się podjąć kroki, które ją na to naprowadziły.

Zakończenie sprawiło, że ja potrzebuje więcej tej historii. Więcej tych bohaterów! A moment, na którym skończyła się historia to… TAK PO PROSTU SIĘ NIE ROBI! Jak ja mam teraz funkcjonować, kiedy cały czas myślę o tym zakończeniu? Potrzebuje jak najszybciej kontynuacji!

Dlaczego uważam, że ta historia pomimo kontrowersji jest ważna? Na pewno przez to, że książka porusza ważne tematy: miłość do samego siebie, tolerancji, przemocy seksualnej oraz pogodzenie się z nagłą śmiercią bliskiej osoby. Do tego wszystkiego ukazuje ona nasz świat, naszą obecną sytuację w odbiciu lustrzanym.

Na pewno nie jest to historia dla wszystkich. Aby wyciągnąć z niej maksimum, trzeba otworzyć się na nieoczywiste sytuacje. Odwrócenie świata i przedstawienie tego, co się obecnie dzieje może wywołać uczucie dyskomfortu.