Nasz ostatni dzień recenzja

Oh, jaki zmarnowany potencjał, aż szkoda. No bo wyobraźcie sobie! Żyjemy w świecie, gdzie każdy wie, kiedy umrze. W tym ostatnim dniu dostaje telefon z taką informacją. Dzwoni do ciebie miła pani z Prognozy Śmierci i mówi, Hej, umierasz dziś, ale masz zniżki w metrze i w restauracjach. I co wtedy? Albo wychodzisz z domu i korzystasz z ostatnich godzin, albo leżysz skulony w łóżku i drżysz ze strachu. No ewentualnie korzystasz ze zniżek w restauracjach. No i przede wszystkim nasuwa się pytanie, jak umrzesz? Czy będzie bolało? Ciężkie życie Zgonersa... (swoją drogą jestem ciekawa jak ta nazwa brzmi w oryginalne, bo po polsku brzmi komicznie)
No według mnie to brzmi świetnie i bardzo chętnie sięgnęłam po tą książkę mimo wcześniejszych negatywnych opinii moich znajomych. No ale się przeliczyłam. No bo, ta książka totalnie nic nie wnosi to życia! Nic a nic! Poza tym lubię wątki LGBT+ w książkach, no a ta właśnie takie ma.
Rufus to typowy samiec alfa, który nagle, w ciągu kilku minut zmienia się w miłego, potulnego baranka, bo poznał Ostatniego Przyjaciela, a Mateo to boidupa, który przez pierwsze parę godzin nawet nie chce wyjść z domu, a potem boi się zrobić cokolwiek i gdyby nie Rufus, to pewnie stałby w miejscu i nie ruszał się aż do śmierci. No błagam!
A ich miłość? Nagle stwierdzili, że się w sobie kochają.
No ale dobra, stwierdziłam, że nie będę od razu negatywnie się nastawiać, może zakończenie to trochę uratuje. I co? Znowu się przeliczyłam. Bo zakończenie było tak okropne i tak... śmieszne... Tak, to dobre słowo. Było po prostu śmieszne. Czytałam to z zażenowaniem na twarzy.
Nawet nie jesteście sobie w stanie wyobrazić, jaką ulgę poczułam, kiedy w końcu zamknęłam tą książkę i oddałam właścicielce. Dzięki bogu, że nie muszę już na nią patrzeć.
To nie była dobra książka. Cała fabuła opierała się na użalaniu się bohaterów nad sobą, chodzenia z miejsca na miejsce... Już historie postaci pobocznych były ciekawsze niż historie głównych bohaterów, a chyba nie na tym to polega.
Całkowicie rozumiem, dlaczego ta książka jest tak chwalona w mediach społecznościowych, na booktoku, na bookstagramie, no bo wiecie, śmierć, rozłąka rozpacz i ajajaj. Ja się w to po prostu nie wczułam w bohaterów, historia mnie nudziła i nie wciągnełam się w to ani trochę i osobiście nie polecam tej książki. Są o wiele ciekawsze i o wiele bardziej wartościowe pozycje.