Puck me up recenzja

❓️Lubicie grumpy bohaterów?

4/⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️

Hazel zajmuje się ghostwritingiem, pisząc książki dla celebrytów, którzy sygnują je swoim nazwiskiem. Pewnego dnia spóźnia się na spotkanie z kluczowym klientem, a tajemnicze spotkanie w windzie okazuje się małą katastrofą. Życie nieśmiałej i zakompleksionej dziewczyny zmienia się o 180°. Hazel musi przekonać Mikaela, gburowatą gwiazdę hokeja, by otworzył się przed nią na tyle, by książka, którą mają wspólnie opracować, stała się bestsellerem.

Czy wycofana Hazel odnajdzie się w świecie znanych i uwielbianych gwiazd? Kiedy pewne informacje wyciekną do internetu, a dziewczyna stanie się obiektem drwin, czy Mikko okaże się przyzwoitym facetem? No i jaki sekret skrywa chłopak za granicą?

Książka Ludki Skrzydlewskiej porusza ważny temat, jakim jest nadwaga. Hazel nie jest bohaterką rodem z magazynu mody. Podoba mi się, że mamy postać, która nie jest idealnie szczupła, wygadana i z ciętym językiem. Owszem, uwielbiam zadziorne bohaterki, ale w prawdziwym życiu nie każdemu dobre riposty przychodzą od razu, a postawienie się rodzinie bywa trudne. Dlatego Hazel przez większość książki jest autentyczna – bardzo zagubiona, z bolesnym brakiem poczucia własnej wartości. Jej postać pokazuje, że wartość człowieka nie jest mierzona ani w kilogramach, ani stanem konta.

Ta historia spokojnie zasługiwałaby na wiecej, gdyby jedna kluczowa sytuacja została poprowadzona inaczej. Gdy na jaw wychodzi wielki sekret, który Mikko skrywa za granicą, hokeista przyjeżdża do Hazel, by porozmawiać. Niestety, wszystko zostaje mu wybaczone w ciągu kilkudziesięciu minut rozmowy. Zabrakło mi tutaj przeskoku czasowego o kilka tygodni. Dosłownie kilku rozdziałów, w których Hazel nie darowałaby mu tego tak szybko i pozostawiła relację na stopie zawodowej. Musieliby się nadal spotykać, aby ukończyć książkę, a wymuszona bliskość mogłaby stopniowo budować napięcie między nimi. W ten sposób Hazel mogłaby pokazać, że mimo kompleksów ma siłę charakteru, a Mikko musiałby się bardziej postarać, aby odzyskać pisarkę. To dodałoby głębi bohaterom i uczyniło sytuację bardziej autentyczną.

Hokeista nigdy nie powinien zgodzić się na udawany związek, wiedząc, kogo zostawił za granicą. Mimo to, jest postacią bardzo opiekuńczą, której woda sodowa nie uderzyła do głowy. Żyje skupiony na hokeju, w lekkim odrętwieniu, z którego wyciąga go nasza ghostwriterka.

Poza tym jednym szczegółem, jest to naprawdę lekka i przyjemna historia, idealna do przeczytania na raz, świetna na rozluźnienie i refleksję nad wyidealizowanymi bohaterkami, z jakimi często się spotykamy w literaturze. Pamiętajcie też, że mimo początkowego slow burnu, druga połowa książki jest pełna 🌶 scen.

Na końcu dostajemy dodatkowe rozdziały z perspektywy Mikko, które sprawiają, że trochę mięknie serce dla tego ponurego niedźwiedzia.