Gniewa recenzja

Książki Katarzyny Bereniki Miszczuk towarzyszyły mi już od nastoletnich lat. Pierwszą była “Ja, diablica” i kolejne części tej serii, która od razu skradła moje serce. Podobnie było z cyklem “Kwiat paproci” bo już od “Szeptuchy” zapałałam do nigo ogromną, czytelniczą miłością. Cała seria jest napisana bardzo przystępnym językiem oraz wypełniona mnóstwem humoru. Przygody Gosławy w słowiańskim świecie pełnym bóstw, bożków i demonów od dawna polecam każdemu, kto ma ochotę na świetną zabawę oraz na niesamowicie przyjemne rozpoczęcie przygody z poznaniem wierzeń naszych przodków. Te książki bardzo dobrze mnie rozluźniają i są idealne, gdy głowę i duszę dręczą różnego rodzaju demony.

Aktualnie (czyli w lutym 2024r) cały cykl składa się już z ośmiu książek, z których pierwszych pięć dotyczy właśnie wspomnianej wcześniej bohaterki - Gosi. Kolejne tomy są powrotem do młodości Baby Jagi, czyli mentorki tej młodej dziewczyny. Wracamy do beztroskich lat życia Jarogniewy i wraz z nią przeżywamy ciekawe przygody w świecie, w którym Mieszko I jednak nie przyjął chrztu, a słowiańskie obrzędy łączyły się ze znaną nam rzeczywistością. Kiedy nadarzyła mi się okazja do przeczytania najnowszego, ósmego tomu cyklu, czyli “Mszczuj”, koniecznie musiałam uzupełnić lukę w moim czytelniczym dorobku, jaką było ponad roczne oczekiwanie “Gniewy” na stosie hańby. Książkę kupiłam jeszcze na Targach Książki w Krakowie w 2022 roku, więc powstała sytuacja idealna do nadrobienia lektury. Jakże ochoczo sięgnęłam po tę pozycję!

Nie chcąc zdradzać zbyt wiele z fabuły, napiszę jedynie, że z “Gniewą” spędziłam czas równie dobrze jak z poprzednimi książkami Pani Miszczuk. Młoda, niepokorna i zadziorna szeptucha potrafi wpadać w tarapaty jak nikt inny! Oczywiście z małą pomocą bogów i ogromem szczęścia często udaje się jej z nich wykaraskać i to zwykle w bardzo niekonwencjonalnym wykonaniu. Dla niej nieważne jest czy może przy okazji rozgniewać tychże bogów (a zwłaszcza przystojnego Swarożyca ;)) Co zmajstrowała tym razem i kogo wciągnęła w wir szaleństwa - koniecznie musicie przeczytać sami. Ja już jestem w trakcie czytania ostatniej części i ogromnie cieszy mnie brak powtarzalności w tych historiach, co przypuszczam wcale nie jest łatwe przy serii składającej się z tak wielu tomów. Wierzę, że do samego końca będzie to tak samo ekscytująca lektura jak wcześniejsze, bo na przygodach szeptuch jeszcze nigdy się nie zawiodłam.