Głowa pełna duchów recenzja

Nareszcie! Dostałam książkę, która tak zamieszała mi w głowie, że mimo upływu kilku dni, wciąż zastanawiam się, jak to naprawdę było. Ale po kolei. 
"Głowa pełna duchów", to moje pierwsze spotkanie z Paulem Tremblay i chyba nie ostatnie. Książka to dobry thriller z elementami psychologii. Czemu nie horror, skoro książkę można znaleźć w tym dziale ? Bo trudno się wystraszyć. Mimo, że fabuła wciąga i każdą kartkę czyta się z zapartym tchem, sama akcja jest dość przewidywalna. 
Książka, to historia typowej amerykańskiej rodziny, mieszkającej na przedmieściach. Ojciec, pracujący całe życie w jednej firmie, traci prace i wszystko spada na matkę, która jako pracownica banku, nie zarabia wiele. Oraz dwie siostry, nastoletnia Marjorie i ośmioletnia Merry.  Już na samym początku jest podkreślona silna więź miedzy dziewczynkami. Wszystko ulega zmianie, kiedy starsza siostra zaczyna zachowywać się "dziwnie". Szepty w nocy, straszne historie wymyślone specjalnie dla młodszej siostry, groźby.. Początkowo rodzice tłumaczą to sobie, trudnym okresem dojrzewania, jednak kiedy agresywne i niewytłumaczalne zachowania Marjorie zaczynają się nasilać, Głowa rodziny postanawia wezwać do domu księdza, a wszystkie wydarzenia w domu, rejestrować wraz z ekipom filmową i wypuści jako reality show.
Horror podzielony jest na rożne perspektywy. Każdą opowiada Merry. Już jako dorosła osoba i jedyna ocalała, oraz jako bezwzględny krytyk, opisujący pod pseudonimem show, w jakim wzięła udział jej rodzina. To właśnie tak bardzo spodobało mi się w książce. Autor miesza czytelnikowi w głowie, gubisz się zupełnie nie wiedząc, która wersja jest prawdziwa. Zachodzisz w głowę, czy bohaterka rzeczywiście była opętana, czy to tylko biedne dziecko, które zostało źle zdiagnozowane. W końcu nawet finał książki jest tak skonstruowany, że ja do tej pory nie wiem, która wersja zdarzeń była prawdziwa. 
W moim odczuciu, samo opętanie miało przebieg mało zaskakując, a wręcz książkowy i naprawdę trudno się wystraszyć, szczególnie jeżeli jest się maniakiem horrorów wszelakich i z motywem opętań jest się za pan brat. Jednak sposób napisania książki, gdzie autor podważa opętanie, podając wszelkie możliwe triki , które umożliwiają bohaterce udawanie nawiedzenia, a jednocześnie podsycając w czytelniku wiarę, że to jednak sam duch wstąpił w nastolatkę, dla mnie jest innowacją, wartą przeczytania.