Jestem śmiercią recenzja

"Jestem śmiercią" autorstwa Chrisa Cartera to siódma część serii, a jednocześnie najbardziej brutalna i przesiąknięta przemocą. Z każdą kolejną książką autor rozwija swoją wizję, która coraz bardziej zaskakuje intensywnością i pomysłowością w przedstawianiu okrucieństwa. Po każdym tomie mam wrażenie, że Carter wyczerpał już wszelkie możliwości przedstawiania cierpienia prowadzącego do śmierci, jednak zawsze okazuje się, że potrafi mnie zaskoczyć – zwłaszcza że przede mną jeszcze wiele jego książek. Wydaje się, że jego wyobraźnia nie zna granic, a brutalność stale ewoluuje.

Styl i język Cartera są na tyle sugestywne, że podczas lektury łatwo wyobrazić sobie opisywane sceny niczym kadry filmowe lub ilustracje w książce. Choć przedstawiona brutalność może budzić grozę, sięgając po tę powieść, wiedziałam, czego się spodziewać. Dlatego nie uznam tej książki za zbyt brutalną, jak zrobiła to część czytelników, lecz doceniam umiejętności autora. Wielu pisarzy inspiruje się jego twórczością, jednak talent Cartera pozostaje nieosiągalny.

Jedynym mankamentem, który dostrzegłam, jest zakończenie. Wydaje mi się, że autor znalazł się w sytuacji bez wyjścia i nie był pewien, jak rozwiązać finał. Ostatnia scena nie została opisana tak szczegółowo, jak można by się tego spodziewać, biorąc pod uwagę wcześniejszą precyzję i intensywność. Brakowało mi tu zaskakującego zwrotu akcji, co jest tym bardziej rozczarowujące, że zakończenia to te elementy, które najdłużej pozostają w pamięci. Mimo tego muszę przyznać, że książka spełniła moje oczekiwania, i z pewnością nadrobię pozostałe tomy tej serii.

Chris Carter ma niebywały talent do tworzenia postaci, które mimo swojego okrucieństwa, są intrygujące i wielowymiarowe. Jego antagoniści to nie tylko bezmyślni mordercy, ale postacie z przemyślanym motywem. Jest to element, który przyciąga mnie do jego książek – każda zbrodnia ma swoje podłoże, a każda historia zmusza do refleksji nad tym, jak skomplikowana może być ludzka psychika.

Chciałabym także wspomnieć o postaci Roberta Huntera, głównego bohatera serii. Hunter jest nie tylko skutecznym śledczym, ale również człowiekiem zmagającym się z własnymi demonami. To właśnie ten balans między jego zawodowymi sukcesami a osobistymi trudnościami sprawia, że staje się on postacią bardzo autentyczną.

Podsumowując, mimo że zakończenie "Jestem śmiercią" nie spełniło moich oczekiwań, to cała książka, jak i seria, pozostają na wysokim poziomie. Carter nie boi się eksplorować granic ludzkiego okrucieństwa, ale jednocześnie dba o to, aby każda historia miała swoje uzasadnienie i była wciągająca. Jestem pewna, że kolejne tomy będą równie intensywne, a ja nie mogę się doczekać, by zobaczyć, jak autor dalej poprowadzi losy swoich bohaterów.