Gdzie nie sięgają zorze recenzja

Wczoraj była polecajka thrillera psychologicznego, a dziś chcę wam pokazać fantastykę. Lubicie ten gatunek ? Ja uwielbiam! Zawsze myślałam, że jest to mój ulubiony gatunek dopóki nie poznałam kryminałów :) Jednak wróćmy do dzisiejszej polecajki, mianowicie do książki Pauliny Piontek "Gdzie nie sięgają zorze".

Alvira to młoda czarodziejka, która mieszaka z dala od cywilizacji, otoczona przyrodą i sforą ukochanych wilków. Na "jej ziemi" pojawia się łowca - Einar, któremu pomaga i leczy. Pewnego dnia Alvira zauważa oznaki, które ją niepokoją. Wie co oznaczają i postanawia wyruszyć w podróż by ocalić swoją krainę, w której zawsze płynęła magia. dało się ją odczuć w zorzach, ziemi zaklęta i drzemiąca. Jednak z przybycie veazirskich władców to wszystko się zaczęło zmieniać, a magowie zamieszkujący te tereny znajdują się w śmiertelnym niebezpieczeństwie. Alvira wraz z Einarem ruszają w podróż by zmierzyć się nie tylko z wrogami, ale też z duchami przeszłości. Muszą zrobić wszystko by zorze ponownie rozbłysły na niebie i już więcej nie zgasły.

Czy podobała mi się książka ? Oczywiście ! Wręcz zatonęłam w niej. Czytało się ją bardzo przyjemnie, a fabuła mnie pochłonęła bez reszty. Czułam się jak jeden z bohaterów, jakbym sama brała udział w wydarzeniach z książki. Niech Was jednak nie zwiedzie spokojny początek książki, bo w miarę czytania fabuła się rozkręca i jest bardzo dynamiczna, pełna zwrotów akcji. Podobał mi się ten brak zbędnej zawiłości, wszystko było proste i zrozumiałe. Bohaterowie wykreowani przez autorkę są świetni, nikogo nie da się nie lubić, każdy z osobna coś wnosi do historii. Momentami było za dużo opisów, ale historia jako całość to wynagradza.
Czy polecam ? Oczywiście ! Warto samemu przeczytać tę książkę i stwierdzić czy jest ona dla nas. Ja jako fan fantastyki uważam, że była warta czasu jaki na nią poświęciłam.