Gdy wschodzi słońce recenzja

“Gdy wschodzi słońce” jest piękną historią o połączeniu się bratnich dusz oraz o pogodzeniu się z przeszłością, która nie należała do najłatwiejszych. Od samego początku przyciągnęła moją uwagę opisem oraz przepiękną okładką. Jednak, jak się okazało, nie jest ona pozycją dla mnie.

“Kiedy ostatnio próbowała słuchać wyłącznie serca, okazało się, że ją okłamało.”

Rowan i Harrison poznają się podczas gry w chowanego na imprezie zorganizowanej na terenie nowo zakupionej winnicy rodziców mężczyzny. Rowan jest kobietą, której życie nie rozpieszczała, dlatego usilnie dąży za swoimi marzeniami. Harry za to przeżywa stratę pacjentki. Czy połączy tych dwoje stałe uczucie po tym jak znaleźli w sobie nutkę zrozumienia?

Z początku bardzo zaciekawiła mnie swoją oryginalnością. Szczególnie romans, który miał się pojawić pomiędzy botaniczką a położnikiem. Akcja rozwijała się bardzo wolno, a fabuła głównie dotyczyła nowo nabytej winiarni, roślin czy relacji rodzinnych. Z początku mnie to zaintrygowało, bo nigdy nie czytałam takiej książki.

A później miałam już tego dość. Chciałam, aby wydarzyło się coś nowego coś, co wpłynie na relacje bohaterów i nie będzie kolejną pielęgnacją rządek na polu czy rozmową o roślinach. Zaczęło mnie to nużyć. Do takiego stopnia, że nie jestem w stanie określić, jak bardzo mnie ona wynudziłam. Nie potrafiłam się w nią wciągnąć i zaangażować. A po lekko ponad stu stronach miałam ochotę zamknąć i do niej nie wracać. Jednak zmusiłam się do jej czytania przez wzgląd współpracy.

Prawdopodobnie w głównej mierze zawiniła narracja w książce. Nie potrafiłam wyczuć tworzącej się relacji pomiędzy bohaterami. Czasami się nawet gubiłam i nie wiedziałam, co się działo. Była ona dla mnie sztuczna. A napięcie praktycznie nie istniało, pomimo tego że książka jest dużym slow burn.

O bohaterach też nie jestem w stanie napisać za dużo, bo jedyne co ich wyróżniało to zawód. Czy fobia przed pająkami Harrego.

I zastanawia mnie jedno, dlaczego ostatnie pięćdziesiąt może odrobinę więcej stron było ciekawsze niż pozostała część książki. Tam się wydarzyło więcej niż przez całą fabułę.