Głosy z zaświatów recenzja

Każdy rodzic, który zostaje nim z powołania, a nie z przypadku dba aby Jego dzieciom niczego nie brakowało, były szczęśliwe, zadbane, aby tym często rozbrykanym małym ludziom nie brakowało niczego co jest niezbędne do życia.
Gdy tylko pojawiają się w naszym życiu razem z nimi zjawia się kalejdoskop emocji, uczuć, doświadczeń.
Mając dzieci uczymy się nie tylko ich, ale i siebie od nowa.
Stało się, w końcu sięgnełam po twórczość pana Mroza...
Główny bohater jest właśnie takim ojcem, dla swoich ,,diablic" ryzykował wszystko. Aby zapewnic im godne życie. Nie mając perspektyw ku pracy na etat zaczął współpracę z Cbś na tyle dyskretnie iż udało mu się również zbliżyć w konszachty z ,,Kapłanem'' .
Doszło do serii morderstw na trzech bardzo młodych dziewczynkach, policja nie potrafiąc znaleźć przyczyn zgonów poprosiła za pośrednictwem Burzy, aby Zaorski przyjrzał się sprawie...
Każda z dziewczynek była ubrana w białą sukienkę, były jakby ,,umyte,, nie było żadnych śladów na ich ciałach ukazujące sposób w jaki odebrano im życie, a jednak wszystkie były martwe...
Zabójca nie wiedzieć czemu dawał wskazówki właśnie Sewerynowi... Razem z burzą dali mu przydomek Fenol, pod taką właśnie nazwą wysyłał pliki do Zaorskiego i Jego córek...
Fenol wiedział wszystko o Sewerynie, Burzy i wszystkim co działo się wokół nich, znał także ich sekret co stało się nad Delawą.
Oboje próbowali walczyć z namiętnością jaką do siebie pałali za każdym razem gdy byli obok siebie. Mąż burzy zdawał się głuchy na sygnały i plotki, przeciez on i Seweryn byli przyjaciółmi od czasów szkolnych, nie przeszło mu przez myśł, że przyjaciel byłby w stanie uwieść i odebrać mu żonę, matkę jego syna...
A jednak..., Burza darzyła Seweryna uczuciem do tego stopnia, że sypiając z mężem wyobrażała sobie Seweryna...
Przez fałszywy donos, opieka społeczna odebrała Sewerynowi córki, istoty które dawały mu powody do życia. Podczas rozprawy o odebranie mu praw rodzicielskich postawiono mu fałszywe zarzuty, które były tak sformuowane, że poprostu były prawdziwe, pomimo rany kłutej stawił się w sądzie, przyznał oprychom, że czeka na nich zasadzka. Ci w podziekowaniu opatrzyli mu ,,terenowo,, ranę i odwieźli pod sąd, jednak na nic to się zdało..., odebrano mu prawa do dzieci...
Po szkole dziewczynki spędzały czas na plebanii u księdza Wieśka... gdy o tym myślę poprostu mi nie dobrze...
Człowiek któremu ufał Seweryn, każdy mu ufał, osoba duchowna, okazał się pedofilem...
Skrzywdził niewinne dziecko!
Fenol go nakrył i ukarał jak przystało na osobę niezrównoważoną psyhicznie...
Jednak historia nie skończyła się najlepiej, odnaleziono Fenola winnego odebrania życia trzem małym dziewczynkom i księdzu...
Okazało się, że to matka córek Seweryna, kobieta uciekła z zakładu zamknietego, aby być znowu rodziną..., jednak coś poszło inaczej niż planowała....
To powieść, która zmroziła mi krew w żyłach.