Galicja, sterowiec i złoto recenzja

Książka opowiada o Franciszku, miłośniku techniki, przed laty wspaniałym, cieszącym się życiem oraz rozrywkowym. Jego dawny tryb życia zmieniła śmierć jego ukochanej mamy.
  Ojciec chłopaka postanowił wysłać go do Krakowa, gdzie miał zacząć studia o kierunku technicznym, jednak czy ich plany dojdą do skutku? Czy zatrzymanie się u przyjaciół taty zmieni jego życie?

  Naprawdę chciałabym powiedzieć, że ta książka była dobra, ale nie mogę. Tempo akcji, które było szalenie szybkie totalnie mnie rozstroiło, rozdziały były króciutkie, niekiedy zajmowały mniej niż pół strony. 
  Ciężko było mi zorientować się w sytuacji, często nie wiedziałam, co się dzieje, ponieważ jakieś wydarzenie zostało nagle wprowadzone.
  Logika tej książki również leżała (jeden z bohaterów stracił palec, jego rana nie została opatrzona, jakimś cudem krew się nie lała, nic mu nie było i w spokoju sobie żył) i jakby, no to jest dla mnie nie do pomyślenia, okej, autorowi może się zapomnieć, ale zdarza się to częściej w tych naprawdę długich książkach, a ta jest krótka, ma trochę ponad 250 stron, duże litery i niezbyt wiele tekstu na stronie.
 Wiecie, że zakończenie mogłoby trochę podreperować moją ocenę? No właśnie, mogłoby. Zakończenie to dla mnie totalna zagadka, której nie da się rozwiązać, bo kompletnie nic nam nie mówi. Kończąc tę książkę czułam, jakby to był początek jakiejś serii, niezapowiadającej się dobrze.

Dodam jeszcze tylko, że dla mnie to w sumie nie była książka, a jej zarys.