Dziedzictwo Smoków. Łowczyni recenzja

W Królestwie Damarii przeznaczeniem Fay jest jedno — zabijanie smoków. Król wychował ją na swoją Bestię, jednak wielu rzeczy o niej nie wie. Łowczyni wie, że inni dowódcy śledzą każdy jej ruch, a potknięcie może kosztować życie. Pewien czerwonooki smok ma plany względem Fay i nie pozwoli, aby dziewczyna wykradła się z jego szponów. Co pocznie Władczyni Cieni, gdy przyjdzie jej się zmierzyć z wrogiem o wiele potężniejszym, niż kiedykolwiek mogłaby przypuszczać? Czy Łowczyni zdoła uratować przed zagładą nie tylko ludzi, ale też swoje serce?
.
Za egzemplarz dziękuję @wydawnictwofeniks oraz @emilia.ziolkowska.autorka i za możliwość jej przeczytania. Dziękuję również, że mogłam ją objąć patronatem, ponieważ jest naprawdę wyjątkowa. Jak wiecie, ja na ogół nie bawię się w patronaty i w ogóle się do nich nie zgłaszam. Mam na koncie dwa i ten jest moim trzecim, ale … Dla takich historii warto! No ale do rzeczy, główną bohaterką jest Fay, która jest po prostu świetna, momentami strasznie wkurzająca. Na początku gdy o niej czytałam miałam wrażenie, że gdzieś już tą osobę widziałam, spotkałam, i nagle mnie olśniło. Fay to wypisz wymaluj JA ! Więc nie dziwne jest też to, że ją pokochałam totalnie. Ogólnie rzecz biorąc książka jest intrygująca i nie da się przewidzieć niczego. Wszystko ma swoje tempo i na szczęście nic nie gna na łeb na szyję. Urzekły mnie opisy, chociaż ich na ogół nie lubię, ale jeżeli są napisane w taki sposób, że mnie wciągają bardziej w czytanie to nie mam zastrzeżeń. Nawet jeśli są obszerne i napisane w detalach. Dowiemy się też co nieco o historii smoków, co jest na plus, bo nie spotkałam się jeszcze z książką tego typu, więc chyba jest moją pierwszą. Bohaterowie są dopracowani tak perfekcyjnie, że wszystko do siebie pasuje, charaktery, wygląd itp. Polubiłam się ze stylem autorki, ponieważ ma takie same specyficzne porównania jak ja. Czyta się szybko i tekst przenosi nas w niezwykłą historię, powiedziałabym wręcz magiczną, bo według mnie smoki są magiczne i niezwykłe. Momentami ma się wrażenie, że stoi się ramię w ramię z Fay i przeżywa dokładnie to co ona w książce. Jestem pod wielkim wrażeniem debiutu, lecz niestety przykro mi stwierdzić, że były widoczne błędy. Nie winię za to autorki, lecz osoby, które podjęły się korekty i redakcji. Boli mnie to, że właśnie przez te błędy czytelnicy będą oceniać tą świetną książkę. Podsumowując jest to taka młodzieżówka połączona z romansem. Wciąga i jest fajna pod każdym względem. Z niecierpliwością czekam na drugą część, bo jestem ciekawa co tam się zadzieje. Jeszcze raz Emilka gratuluję ci debiutu i trzymam za ciebie mocno kciuki.