Wilimowski recenzja

Treścią książki Jergovicia jest tajemnicza podróż utytułowanego krakowskiego profesora, Tomasza Mieroszewskiego i jego ośmioletniego syna, Dawida, nieuleczalnie chorego na gruźlicę kości. Wyprawiają się oni z Krakowa w góry Bośni i Hercegowiny do hotelu 'Orion' prowadzonego przez Niemkę. A rzecz cała dzieje się w 1938 r., tuż przed wybuchem II Wojny Światowej. W hotelu bohaterowie słuchają transmisji radiowej meczu Polska-Brazylia z mistrzostw świata w futbolu. Profesor Mieroszewski wierzy, że wygrana Polaków cudownie odmieni jego los, w szczególności uleczy syna, czy pozwoli zapomnieć o śmierci żony, oczywiście te nadzieje się nie spełniają. Także dlatego, że Polska przegrała 4:5 mimo tego, że Ernest Wilimowski strzelił Brazylijczykom cztery bramki. I to w zasadzie cała fabuła książki.

W czasie lektury miałem wrażenie dziwności. Oto dziwne są relacje między profesorem Mieroszewskim a właścicielką hotelu. Jakaś dziwna i nienaturalna jest przenikliwość małego Dawida, który „Był mądry mądrością dzieci, o których wiadomo, że nie pożyją długo” i ma myśli godne starych stoików: „Nie męczył go lęk, że po śmierci nie ma niczego. Spokojny wobec każdego bólu, nie miał żadnych strasznych uczuć, nie istniało nic, czego by się bał i o czym mógłby rozmyślać.”

Książka jest napisana kunsztowną piękną prozą. Ale wciąż w czasie lektury zastanawiałem się, o co w tym wszystkim chodzi, rzecz cała bowiem jakaś chłodna i mało przekonująca zdała mi się. Gdybyście mnie zapytali jak nauczycielka w szkole: co autor miał na myśli? to bym stracił język w gębie. Pała!

Czytam w mądrych recenzjach, że to książka o rozpadzie wielokulturowego, multietnicznego świata przedwojennego, którego symbolem był Ślązak Wilimowski (potem zmienił barwy narodowe i grał dla Niemiec). Porównywane jest to dziełko do „Czarodziejskiej góry” Manna (która mi także nie leży), ale wszystko to do mnie jakoś zupełnie nie przemówiło, pozostawiło obojętnym, wręcz znudzonym.

Niewątpliwym atutem tej powieści czy opowiadania jest niewielka objętość, czyta się to szybko.