Dziewczyna z Brooklynu recenzja

„Byłem tak bliski ciebie, że zimno mi przy innych”
Paul Eluard

Miałam tak wielką ochotę na tę książkę jak człowiek na Saharze pragnie poczuć smak wody. Więc po licznych świetnych recenzjach i mojej dobrej opinii o dwóch, wcześniej przeczytanych książkach autora, postanowiłam skusić się na „Dziewczynę z Brooklynu”.

Młody, francuski pisarz Raphael ma zamiar poślubić Annę. Pewnego dnia, powodowany nagłym impulsem, wymusza na niej wyjawienie mrocznego sekretu z przeszłości. Jedno zdjęcie, kilka słów i czyn, którego Raphael będzie żałował do końca życia. Anna znika. Nie ma żadnych śladów. Aby znaleźć ukochaną, młody pisarz wyrusza do Nowego Jorku. Jaką mroczną prawdę odkryje Raphael? I co to ma wspólnego z dawno zamkniętym śledztwem?

„Dlaczego wszyscy ludzie, którzy byli dla mnie ważni, prędzej czy później oddalili się ode mnie?”

Na początku zapowiadało się naprawdę świetnie. Zagadka, zniknięcie i pościg z nieznajomym porywaczem w celu uratowania życia Anny. Po czasie miałam dość upierdliwego i zarozumiałego Raphaela; taki właśnie był w moich oczach. Może Musso miał inny cel, może miał być to kolejny tatusiek-bohater walczący o życie ukochanej kobiety, którą stracił. Dla mnie był kolejnym żałosnym facetem, który zbyt późno obudził się z pięknego snu, zdając sobie nagle sprawę z własnego błędu.

Pomimo, iż wcześniej wyrobiłam sobie dobre zdanie o autorze, to ta powieść z pewnością mnie nie porwała. Historia została świetnie napisana i książka zawiera wiele trafnych myśli, jednak oczekiwałam czegoś znacznie lepszego. Zakończenie mało satysfakcjonujące i przewidywalne. Do tej pory Musso był dla mnie synonimem sensacji. Teraz niestety tak się nie stało. A miało być tak pięknie…