Dziewczyna kata recenzja

Dziennikarka radiowa Julia Zan zajmuje się prowadzeniem autorskiej audycji o artefaktach z przeszłości. Kobieta wpada na trop kufla Messenhammera oraz pewnej broszki, po czym bez opamiętania zagłębia się w tajemnice, które do tej pory pozostały nieodkryte. Jednak podczas gromadzenia informacji Julia napotyka na swojej drodze sporo przeciwności. Czy mimo piętrzących się trudności dziennikarce uda się ustalić historię owych przedmiotów? Jaki finał znajdzie ta fascynująca historia?

Głównym i zarazem najciekawszym wątkiem jest ten dotyczący Magdaleny – rzekomej czarownicy, która wbrew panującym konwenansom miłością obdarzyła człowieka ze społecznego marginesu. Źle ulokowane uczucia mogą być przyczyną nie tylko wielu problemów, ale i śmierci. Czy tak będzie w tym przypadku? Autorka w swojej książce prezentuje szereg ciekawych informacji o pompatycznie brzmiącym zawodzie - mistrza sprawiedliwości czyli o profesji kata. Społeczne potępienie, wątpliwość w winę skazanych czy w końcu strach przed spartaczeniem ostatecznego „cięcia” to zaledwie kilka z naprawdę wielu dylematów towarzyszącym osobom, które w przeszłości trudniły się tym zawodem. Choć wydawać by się mogło, że człowiek, który bez skrupułów pozbawia innych życia nie powinien się nim określać to autorce udało się wykreować ludzkie oblicze kata. „Dziewczyna kata” klasyfikowana jest jako literatura piękna, lecz znaleźć tam można elementy charakterystyczne dla obyczajówek, a nawet thrillera. Zagadkowa historia kufla Messenhammera intryguje odbiorcę, a sama autorka umiejętnie dozuje napięcie, jak i informacje z nim związane.

Czytelnik wdrażany jest w historię za pośrednictwem dwóch osi czasowych – współczesnej z roku 2018 oraz historycznej z 1615. Z obu perspektyw fabuła poprowadzona jest znakomicie. Magda Knedler potrafi nie tylko zachwycić czytelnika autentyczną narracją dzisiejszej rzeczywistości, ale i odtworzyć na kartach swojej książki XVII-wieczny klimat Wrocławia za co czynię w jej kierunku głębokie ukłony uznania.