Dzieje Doktora Skórzewskiego. Traktat o higienie recenzja

Na wstępie warto zwrócić uwagę na niezwykłą formę wydania tej książki. Barwione brzegi, twarda oprawa, nietuzinkowe ilustracje oraz starannie zaprojektowana wyklejka sprawiają, że trudno oderwać wzrok od tego dzieła – to czysta przyjemność. Książka jest przystępna w odbiorze, nawet dla tych czytelników, którzy nie znają wcześniejszych prac autora. Z pewnością nowy czytelnik zrozumie całość historii doktora Skórzyńskiego.

Opowiadania w zbiorze uporządkowane są chronologicznie, co pozwala śledzić rozwój bohatera na przestrzeni lat. Pilipiuk przedstawia postać pełną pasji i determinacji, a przede wszystkim wiarę w to, co dla niej ważne. W książce znajdziemy również wydarzenia historyczne, co stanowi atut dla miłośników historii – odkrywanie, które elementy mają swoje korzenie w rzeczywistości, może być fascynującym doświadczeniem. To połączenie realizmu i fantastyki jest znakiem rozpoznawczym Pilipiuka, a w tym zbiorze osiąga szczególną harmonię.

Jak w każdym zbiorze, także i tutaj znajdziemy opowiadania, które bardziej zapadną w pamięć, ale rozumiem, że dla innych mogą wydawać się mniej intrygujące. Niemniej jednak całość jest warta przeczytania. Moim zdaniem, lektura przebiega płynnie i z dużą przyjemnością.

Głównym wątkiem jest rozwój medycyny i higieny w trudnych czasach, w których brak wiedzy i przesądy stanowiły poważne przeszkody. Mimo osadzenia w historycznych realiach, książka porusza aktualne tematy, takie jak dążenie do postępu, walka z ograniczeniami oraz wpływ nauki na życie człowieka. Byłam w szoku, gdy przeczytałam, jak wierzenia i ciemnota ludzka wpływały na życie ludzi. Mam na myśli znany dziś kołtun – jeden z najbardziej dziwacznych skutków chłopskich przesądów i braku higieny. To, jak kobiety płakały, bo musiały ściąć włosy, nie zdając sobie sprawy z tego, że były pełne wszawicy, a myśl o nadchodzącym złu była dla nich ważniejsza niż robactwo i choroby. Uwaga, mały spoiler jednej ze scen! Jedna z bohaterek była gotowa oddać się, byle tylko nie być ogoloną na głowie. Sami przekonacie się, o czym mowa, gdy przeczytacie książkę, ale szczerze mówiąc, ta myśl wciąż nie daje mi spokoju. Autor szczegółowo opisuje zarówno tło społeczne, jak i techniczne aspekty medycyny tamtego okresu, co czyni książkę bogatą w wiedzę i fascynujące detale.

Tę pozycję polecam nie tylko miłośnikom literatury historycznej z nutą fantastyki, ale także każdemu, kto ceni klimatyczne, wciągające opowieści o ludziach zmagających się z wyzwaniami swojego czasu. To książka, która zachwyci zarówno treścią, jak i formą, a pasjonaci pięknie wydanych książek z pewnością zechcą umieścić ją na swojej półce. Tak jest na mojej biblioteczce. To jedna z tych książek, na które warto zwrócić uwagę. Książkoholik na pewno zrozumie, o czym piszę.

Opowieści o doktorze Skórzewskim to nie tylko kronika życia jednego człowieka, ale także fascynująca podróż przez epoki i miejsca, które zmieniają się na przestrzeni lat. Dzięki tej pozycji można w krótkim czasie zobaczyć, jak rozwija się medycyna oraz jak zwykły obywatel, z biegiem lat, zaczyna dojrzewać, bogatszy w wiedzę nie tylko z dziedziny medycyny, ale także w zakresie różnych bezpodstawnych wierzeń, przez które popadali w tarapaty, takich jak na przykład wszawica.

Polecam z całego serca. Gratuluje autorowi fantastycznej książki.