Dzieci żółtej gwiazdy recenzja

„ Najgorszym przyjacielem prawdy jest milczenie, najgorszym kłamstwem świata to, że zwykli ludzie nie mogą nic zrobić przeciwko tyranii.” (str.80)

Jest to piękna, poruszająca historia małych żydowskich chłopców zostawionych pod opieką ciotki w Paryżu w czasie II Wojny Światowej. Rodzice musieli szukać bezpiecznej kryjówki. Bracia są postaciami fikcyjnymi, lecz wiele wydarzeń w których brali udział to prawda historyczna, jak również osoby, które spotkały podczas swojej długiej i męczącej podróży.

Chłopcy zostali złapani podczas łapanki i uwięzieni w welodromie zimowym. Zamknięto tu tysiące Żydów cierpiących z głodu, pragnienia, upału i strachu. Na chłopców czyhało wiele niebezpieczeństw. Wykazali się niezwykłym hartem ducha, odwagą i pomysłowością, dzięki czemu udało im się wyjść na wolność. Starszy 11-letni Jacob był bardzo odpowiedzialny, opiekował się 6-letnim braciszkiem. Mimo młodego wieku wykazał się rozsądkiem i przemyślanymi decyzjami. Dowiadują się, że rodzice postanowili udać się do Argentyny i podejmują decyzję o odszukaniu ich.

Udają się w podróż, która obfitowała w wiele niebezpieczeństw, niespodzianek, ale też strachu i miłych doznań. Poznawali nowy, nieznany dotąd świat i ludzi różnie do nich nastawionych. Spotkali wielu życzliwych ludzi, którzy im pomagali często z narażeniem życia, bo za udzielanie pomocy Żydom groziła wywózka do obozu.

Wszędzie czyhało na nich zagrożenie. Każda chwila była niepewna. Nie mogli przewidzieć co ich spotka i jak zakończy się ich podróż. Pozostawała nadzieja, której się trzymali, wierząc, że wszystko zakończy się dobrze. Nadzieja i wiara trzymała ich przy życiu. Mieli też momenty zwątpienia, lecz z pomocą innych dzielnie parli naprzód. Dużo przeszli, wydorośleli. Ta podróż bardzo ich zmieniła. Ich cierpliwość wiele razy była wystawiona na próbę. Poznali czym jest zdrada, miłość, strata bliskich, pogarda, oddanie i poświęcenie.

Wojna zmieniła ludzi. Wielu zobojętniało na krzywdę innych. Woleli nie mieszać się w cudze problemy, by sami się nie pogrążyć. Światem rządziła siła i przemoc. Francja podzielona była na dwie strefy, okupowana przez Niemców i wolną rządzona przez reżim Vichy, w której obowiązywały mniej surowe prawa jak w pierwszej. Chłopcy trafili do jedynej miejscowości we Francji, która pomagała uchodźcom i ukrywała Żydów. Mieszkańcy nie chcieli podporządkować się władzy nazistów i francuskich kolaborantów.

Wspaniała i autentyczna postać pastora, który kochał swoje owieczki, pomagał im, dawał dobre słowo, a swoimi uczynkami czynił ich życie lżejszym. Nie różnicował ludzi, nieważne czy byli Żydami czy uchodźcami jednoczył ich w miłości do siebie i Boga.

„ Życie nie jest sumą naszych oczekiwań, raczej wynikiem naszych decyzji.” (str.368)

Warto sięgnąć po tę interesującą lekturę.